Συνέντευξη στον Παρατηρητή

(αναδημοσίευση από τον «Παρατηρητή»)

Με την αυτοπεποίθηση του μαχόμενου δικηγόρου και πολιτικού, από τα έδρανα του νομαρχιακού συμβουλίου Ροδόπης για τρίτη θητεία, ο Γιώργος Πεταλωτής θέτει εαυτόν ως υποψήφιο απέναντι στους πολίτες της Ροδόπης, δίνοντας τη μάχη για τον ενεργό πολίτη, που πιστεύει ότι η περιοχή έχει μέλλον, το περιβάλλον αξία και οι αντιπρόσωποί μας στο Κοινοβούλιο αντικατοπτρίζουν την κοινωνία μας. Υποστηρίζει ότι οι υποσχέσεις προεκλογικά πρέπει να έχουν ένα όριο, οι υποψήφιοι δε θα πρέπει να επιχειρούν να παραπλανήσουν με ακραία σενάρια τους πολίτες κι αυτοί ν’ αναζητούν την αλήθεια πίσω από τους αριθμούς που παρατίθενται με ευκολία.

ΠτΘ: κ. Πεταλωτή, ζούμε σε μια περιοχή πολύ δύσκολη από πολλές απόψεις, με υψηλούς δείκτες αναλφαβητισμού, υψηλά ποσοστά ανεργίας, ανθρώπους φοβισμένους, διαφοροποιημένους ως προς τη συμπεριφορά τους, κατά μέσο όρο, σε σύγκριση με τους πολίτες των άλλων νομών. Παρόλα αυτά εσείς συνεχίζετε την ενασχόλησή σας με την πολιτική. Συμμετείχατε με επιτυχία τρεις φορές στις νομαρχιακές εκλογές και είναι η πρώτη κάθοδός σας ως υποψηφίου βουλευτή. Μέσα από τα φυλλάδιά σας φαίνεται ότι είστε ένας άνθρωπος αισιόδοξος, που πιστεύει στο όραμα, αλλά και στην αλλαγή, την οποία δεν θεωρεί παιχνίδι. Πώς θεωρείτε ότι αυτό είναι εφικτό;

Γ.Π.: Αυτό που λέτε το διαπιστώνω κι εγώ. Το θέμα είναι τι κάνουν αυτοί που διαμορφώνουν την κοινωνία, ενώ πολύ μεγάλο μέρος της ευθύνης έχουμε κι εμείς που ασχολούμαστε με τα κοινά, άλλος πιο στενά και άλλος σε πιο ευρεία έννοια. Κυρίως, όμως, είναι ευθύνη των πολιτικών, οι οποίοι ή δημιουργούν κοινωνίες ανοιχτές ή, για να το πω ειρωνικά, οραματίζονται κοινωνίες οι οποίες είναι φοβισμένες, ανασφαλείς και όλα τα συναφή. Αυτό το αντιμετωπίζουμε προεκλογικά ακόμη πιο έντονα. Εγώ προσέρχομαι στις εκπομπές χωρίς στημένες ερωτήσεις, χωρίς στημένες απαντήσεις, χωρίς σενάρια πίσω από εκλογικές διαδικασίες και νομίζω ότι ακριβώς αυτή είναι η συμβολή μου στον προεκλογικό αγώνα. Είναι προσωπική μου θέση και αξία και οφείλω να το έχω ως προμετωπίδα και ως σημείο αιχμής σε όλη την προσωπική και πολιτική μου ενασχόληση. Και το λέω αυτό γιατί πριν έρθω εδώ, άκουσα και πάλι για τα σενάρια που κυκλοφορούν οι διάφοροι, σχετικά με το πόσοι θα εκλεγούν από το ένα κόμμα, πόσοι από το άλλο, ψηφίστε τους βγαλμένους ή τους ισχυρούς ή τους ανίσχυρους… Όλα αυτά δημιουργούν κοινωνίες κλειστές, φοβικές, ανασφαλείς και ευθύνη όλων μας και κυρίως όσων ευαγγελίζονται ανοικτές και δημοκρατικές κοινωνίες και ανήκουν, υποτίθεται, σε δημοκρατικά κόμματα.

ΠτΘ: Πιστεύω ότι ο κόσμος έχει την ανάγκη να ακούει πολλά ωραία πράγματα, δηλαδή ότι η Ροδόπη θα γίνει ενεργειακό κέντρο, διαμετακομιστικό κέντρο, ότι οι επαγγελματίες θα βγάλουν πολλά χρήματα, γιατί θα γίνουν οι κάθετοι άξονες, ότι θα έρθουν τουρίστες από τη Βουλγαρία, πράγματα που τρομάζουν…

Γ.Π.: Πράγματι βλέπουμε ότι βγαίνουν τώρα από το συρτάρι διάφορες υποσχέσεις, Κάθε φορά που βγαίνουν κάποια παλιά σενάρια υποσχέσεων, όχι απλώς ξαναζεσταίνονται, αλλά επαυξάνονται σε υπερβολή και νομίζω ότι χάνουν και το μέτρο της σοβαρότητας με την όλη υπερβολή που ενέχουν όλα αυτά που ακούμε. Άποψή μου είναι ότι θα πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι, να είμαστε σοβαροί, αξιοπρεπείς, μετρημένοι και κυρίως να μην υποτιμούμε αυτόν τον κόσμο που μας ακούει, τον κόσμο στον οποίο απευθυνόμαστε και καλούμε να μας ψηφίσει. Είναι αλήθεια ότι επί ΠΑΣΟΚ έγιναν πολλά και θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα. Έγινε η εναλλαγή της εξουσίας, που είναι στοιχείο της δημοκρατίας και το υγιέστερο στην πολιτική ζωή, όμως, επί τέσσερα περίπου χρόνια επί Ν.Δ, - και γνωρίζετε ότι ανήκω στη μειοψηφία αυτών που δεν μηδενίζουν τα πράγματα -, δυστυχώς δεν έγινε τίποτα. Αυτά τα οποία δεν έγιναν επί τέσσερα χρόνια και τα είχαμε ακούσει από τους πολιτικούς της Ν.Δ. ερχόμαστε και τα ακούμε και σήμερα, και μάλιστα σε υπερβολικό βαθμό. Ας είμαστε περισσότερο συγκρατημένοι, ας βάλουμε ένα μέτρο επιτέλους σε ό,τι υποσχόμαστε στον κόσμο.

ΠτΘ: Ζούμε σε μια περιοχή όπου οι επαγγελματίες, σύμφωνα με την άποψή τους, γίνονται φτωχότεροι, όπου το εισόδημα των αγροτών συρρικνώνεται - άρα έχει αντανάκλαση στην αγορά της πόλης -, οι αγρότες πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, μια και δεν έχουν μέλλον, γιατί οι εναλλακτικές καλλιέργειες δεν περπάτησαν, πολλοί από τους νέους δεν έχουν πρόσβαση στο δήμο ή σε κάποια δημόσια υπηρεσία και είναι άνεργοι. H πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική από τα τάματα που ακούμε καθημερινά….

Γ.Π.: Μου κάνει εντύπωση που αναφερθήκατε στους νέους που δεν έχουν πρόσβαση σε κάποια δημόσια υπηρεσία. Δυστυχώς, καταντήσαμε να βρισκόμαστε πολλά χρόνια πίσω, να ξεχνάμε το νόμο Πεπονή, το ΑΣΕΠ, να τα έχουμε ξεχάσει όλα και ο κόσμος να γυρίζει πίσω, να τρέχει στα πολιτικά γραφεία και να γίνονται όμηροι διαφόρων επιτήδειων ή επαγγελματιών της πολιτικής που υπόσχονται θεσούλες στα παιδιά τους. Έτσι δημιουργούμε ανθρώπους φοβικούς και εξαρτημένους. Αυτό θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη κατάντια που υπάρχει. Το θέμα της ανεργίας των νέων είναι, κατά την άποψή μου, το πρώτο πρόβλημα. Θα προσθέσω όμως και κάτι άλλο που το βλέπω στην καθημερινή ενασχόλησή μου με τα κοινά. Έχουμε τεράστια ανεργία στα άτομα των 50 ετών και πάνω, δηλαδή ανθρώπων που δούλευαν σε κάποια εργοστάσια, τα οποία κλείνουν στην περιοχή μας κατά κόρον και βρίσκονται άνεργοι, χωρίς εξειδίκευση. Το ερώτημα είναι ποιος θα τους προσλάβει σε μια τεράστια ανθρωποφάγο αγορά εργασίας. Αυτό πρέπει να το προσέξουμε ιδιαίτερα και το λέω γιατί είναι δεδομένο - και δε μπορώ να καταλάβω τι είδους αλχημείες γίνονται εκεί - , ενώ ακούμε την κυβέρνηση να μιλά με ψεύτικα και πλαστά ποσοστά ανεργίας, υπολογίζοντας βέβαια ότι οι διάφοροι που δουλεύουν στα διάφορα προγράμματα δεν είναι εργαζόμενοι. Ας μας απαντήσουν πώς μειώθηκε η ανεργία της Ροδόπης, όταν από το 2004 έχουν χαθεί στην περιοχή μας 2.500 θέσεις εργασίας βάσει των στοιχείων που δίνει το Εργατικό Κέντρο Κομοτηνής, γνωρίζοντας ότι το 2006 χάθηκαν 650 θέσεις εργασίας στη Ροδόπη. Έχει ακούσει κάποιος να γίνεται λόγος για την αναπλήρωσή τους; Η επαναλειτουργία της ELINA μετά από πολύ καιρό δεν είναι λύση, είναι πνοή η οποία δείχνει την κατάντια και την έλλειψη της αναπτυξιακής πορείας της περιοχής. Είναι γνωστό και το ξέρουν όλοι ότι εδώ και τέσσερα χρόνια δεν έγινε τίποτα στην περιοχή μας, δεν έγινε ούτε ένα επενδυτικό έργο, δεν έπεσε ούτε ένα ευρώ από εθνικό ή ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και αυτό δεν το λέω εγώ το λένε τα προγράμματα των κυβερνητικών υποψηφίων βουλευτών, οι οποίοι όσα σημεία και να μας αναφέρουν είναι ένα απέραντο «θα». Δεν μπορούν να υπόσχονται ξανά αυτά που υποσχέθηκαν την προηγούμενη τετραετία και δεν έκαναν. Επί ΠΑΣΟΚ άλλαξε η όψη της περιοχής μας. Αν συγκρίνουμε τι έγινε επί ΠΑΣΟΚ και τι έγινε επί Ν.Δ. στη στήλη της Ν.Δ. θα δούμε ένα μεγάλο ερωτηματικό.

ΠτΘ: Ποια είναι αυτά τα έργα που έκανε το ΠΑΣΟΚ, γιατί ακούγοντάς σας κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει «γιατί στις προηγούμενες εκλογές το ΠΑΣΟΚ δεν κράτησε τα ποσοστά του στη Ροδόπη και ανετράπη η κυριαρχία του»;

Γ.Π.: Είναι εύλογη η ερώτηση και είναι ερώτηση που αντιμετωπίζουμε από τους πολίτες εν όψει εκλογών. Να απαριθμήσω κάποια έργα που έγιναν στη Ροδόπη και αυτά δεν τα λέω με τη λογική της πολιτικής υποτέλειας, όφειλαν να γίνουν και δεν μας τα χάρισε κανείς. Το εργοστάσιο της ΔΕΗ, ακούσαμε να γίνεται λόγος για δεύτερο εργοστάσιο, το οποίο βέβαια έχει εγκαταλειφθεί ως ιδέα, η σχολή αστυφυλάκων, εκατοντάδες εργατικές κατοικίες, 100.000 στρέμματα αναδασμού, ταμιευτήρες Νέας Αδριανής Νέου Σιδηροχωρίου, Φράγματα Γρατινής, Ιασίου, αναβάθμιση Λίσσου, Εγνατία Οδός, η οποία αμφισβητήθηκε από κάποιους. Αμφισβητήθηκαν και τα στοιχειώδη δηλαδή. Έγιναν εκατοντάδες έργα εσωτερικού οδικού δικτύου, νέα πτέρυγα στο Μειονοτικό Λύκειο, το Μουσικό Γυμνάσιο - Λύκειο, το ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ - ένα τεράστιο έργο, που ξεκίνησε σωστά και δεν γνωρίζω πώς λειτουργεί σήμερα. Έγιναν νέα σχολικά κτίρια, νέα τμήματα στην Κομοτηνή που την καθιέρωσαν ως πανεπιστημιούπολη, νέο δικαστικό μέγαρο που εγκαινιάστηκε το 2003, θέσεις εργασίας στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής, που χάθηκαν μέσα σε τέσσερα χρόνια περίπου, δύο κέντρα Υγείας και δεκάδες αγροτικά ιατρεία που σήμερα υπολειτουργούν. Στο θέμα του Νοσοκομείου, που πραγματικά ήταν παράλειψη του ΠΑΣΟΚ, είδαμε να μην κινείται τίποτα και θα επιμείνω στο θέμα, γιατί θεωρώ ότι είναι πληγή της περιοχής μας. Το 2004, προεκλογικά, ο κ. Καραμανλής γύριζε σε νοσοκομεία της Αθήνας και τα μεγάλα κανάλια έδειξαν μία κατσαρίδα να κάνει περίπατο διαγώνια στους τοίχους του νοσοκομείου. Με την «πολιτική της κατσαρίδας» ο κ. Καραμανλής κέρδισε εντυπώσεις και δυστυχώς εκλογές. Τι έκανε όμως στον τομέα της υγείας; Τον απαξίωσε για να κερδοσκοπήσουν τα μεγάλα νοσηλευτήρια. Ζωντανό παράδειγμα το νοσοκομείο της Κομοτηνής, που θα πρέπει να στηρίξουμε όλοι μας ως τοπική κοινωνία που υποβαθμίστηκε ακόμη περισσότερο. Η Νομαρχία Ροδόπης, αν και δεν ήταν υποχρεωμένη, ανέλαβε την προμελέτη για την ανακαίνιση του ισογείου και του πρώτου ορόφου του ήδη υπάρχοντος κτίσματος και τη δημιουργία νέας πτέρυγας στο νοσοκομείο Κομοτηνής, μία προμελέτη που ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για την οριστική μελέτη, και ήρθε ο κ. Αβραμόπουλος και μας είπε ότι, εφόσον υπάρχει η προμελέτη, θα ενταχθεί το έργο στο Δ΄ ΚΠΣ και από τότε ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Αποτέλεσμα είναι το νοσοκομείο να λειτουργεί κακώς και να στέκεται μόνο χάρη στη φιλότιμη προσπάθεια του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, το οποίο υπερβάλλει εαυτόν σε δουλειά για να μην αποδιοργανωθεί τελείως το νοσοκομείο Κομοτηνής. Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, το οποίο έγινε επί ΠΑΣΟΚ, σήμερα αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα, έχει πτέρυγες άδειες, έχει πτέρυγες που δεν λειτουργούν, γιατί δεν υπάρχει νοσηλευτικό προσωπικό, αντιθέτως όμως διορίζονται αγροφύλακες. Και σήμερα έρχεται η Ν.Δ. να μας μιλήσει για σύστημα υγείας χωρίς αιδώ και χωρίς να καταλαβαίνει ότι μας υποτιμά. Το θέμα είναι ότι τα τέσσερα αυτά χρόνια δεν έγινε τίποτα στην περιοχή κι αυτό πρέπει να το χρεωθούν αυτοί που ευθύνονται και σαφέστατα η κυβέρνηση.

ΠτΘ: Η πραγματικότητα στη Ροδόπη είναι γκρίζα. Ένας τομέας στον οποίο πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα είναι το περιβάλλον, ιδίως μετά τις πυρκαγιές στην Πελοπόννησο. Μπορεί εμείς να μην είχαμε φωτιές, έχουμε όμως επιθέσεις από χρυσοθήρες, ανθρώπους που ευαγγελίζονται μια ανάπτυξη που δεν στηρίζεται στην αειφορία. Εσείς τη βλέπετε πράσινη τη Ροδόπη;

Γ.Π.: Πράσινη πολιτικά τη βλέπω, οικολογικά όχι, γιατί όλοι μας και είναι ευθύνη όλων, ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου. Το περιβάλλον εδώ και πολλά χρόνια το θεωρούσαμε πολυτέλεια, μέχρι που αποδείχθηκε δυστυχώς γρήγορα ότι οι επιπτώσεις από την καταστροφή είναι συντομότατες και φαίνονται μέρα με τη μέρα, όπως για παράδειγμα με τις πρόσφατες πυρκαγιές και τις πλημμύρες. Τώρα αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε την αξία του περιβάλλοντος. Το θέμα όμως είναι ότι η προστασία του περιβάλλοντος και η θεώρηση που έχει κάποιος έχει άμεση πολιτική χροιά. Πραγματικά πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε όλοι, να κατανοήσουμε ότι το περιβάλλον δεν είναι απλώς μια ευκαιρία για ποιότητα ζωής, είναι προϋπόθεση για την ύπαρξή μας και την υγεία μας και την ίδια μας τη ζωή για τον τόπο. Και στη Ροδόπη ακολουθήθηκε ό,τι και στην υπόλοιπη Ελλάδα, μία στρεβλή ανάπτυξη όπου η προστασία του περιβάλλοντος δεν λήφθηκε υπόψιν. Ακόμη και στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, κατά τη συζήτηση μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων, οι μηχανισμοί δυστυχώς που μας δίνει η πολιτεία είναι τέτοιοι, έτσι ώστε να μη μπορούμε να παρακολουθήσουμε τις μελέτες και τη σοβαρότητά τους. Είναι δυστυχώς μια τυπική διαδικασία, αλλά κυρίως δεν υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί που να διαπιστώνουν αν τηρούνται οι όροι που θέτει το νομαρχιακό συμβούλιο.

ΠτΘ: Είναι αυτονόητο το να ελέγξει κάποιος φορέας την αποκατάσταση μιας αμμοληψίας που γίνεται σε μια περιοχή…

Γ.Π.: Σχεδόν πουθενά δεν ακολουθεί η αποκατάσταση. Οι όροι που βάζουμε είναι κάποιες χρηματικές εγγυήσεις και κάποια πρόστιμα που είναι ελάχιστα σε σχέση με αυτά που κερδίζει ο ιδιώτης επιχειρηματίας, αλλά, επειδή δεν ελέγχεται καν αν τηρήθηκαν οι όροι, τα πρόστιμα δεν επιβάλλονται. Στην περιοχή μας έχουμε ένα διαρκή πόλεμο με αφορμή το χρυσό, είναι γνωστά αυτά που έγιναν και εξελίσσονται - κατά την άποψή μου εν κρυπτώ - ακόμη και σήμερα κι αν δεν υπήρχε η σθεναρή αντίσταση των πολιτών της Ροδόπης τα αποτελέσματα θα ήταν διαφορετικά. Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε περήφανοι γιατί φέρθηκε ο λαός της Ροδόπης ως ομάδα ενεργών πολιτών. Θεωρώ ότι ήταν μια χρυσή ευκαιρία, όχι μόνο στο θέμα του χρυσού, αλλά και επ’ ευκαιρία του χρυσού να συνειδητοποιηθεί ο Ροδοπαίος πολίτης για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων του, ένα από τα οποία είναι το δικαίωμα στην υγεία, γιατί η μάχη κατά του χρυσού είναι ακριβώς η προάσπιση του δικαιώματος στην υγεία και τη ζωή του πολίτη. Εκεί φερθήκαμε ώριμα. Βέβαια πρωτοπόρες ήταν κάποιες οργανώσεις οικολογικές, κάποιες ομάδες προσώπων που μας βοήθησαν να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να αγωνιστούμε για να μην περάσει η απαράδεκτη «επένδυση» και να την αντιμετωπίζουμε ως «επένδυση» καταστροφής και θανάτου. Εκείνο όμως που πρέπει να τονίσω είναι ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει, οι χρυσοθήρες επανέρχονται κατά διαστήματα και ιδίως να τονίσω ότι αυτό που τόσα χρόνια δεν τολμήθηκε επί ΠΑΣΟΚ, τολμήθηκε επί Ν.Δ. και δεν είναι προεκλογικό αυτό, είναι πραγματικότητα. Ο κ. Σαλαγκούδης, όταν ήταν υφυπουργός Ανάπτυξης στον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησης της Ν.Δ. - αυτό που δεν τόλμησαν οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ ακόμη κι αν είχαν μια τέτοια αντίληψη - κάλεσε τους φορείς της περιοχής, λειτουργώντας ως γέφυρα με τις εταιρείες χρυσού και προσπάθησε να πείσει για την «επένδυση» με διάφορους τρόπους και να κατορθώσει αυτό που δεν κατάφεραν οι εταιρείες εν ονόματι της ανάπτυξης της περιοχής. Τα σενάρια πρέπει να είναι σκοτεινά αλλά και φανερά να είναι τότε είναι η αντίληψη που έχουν τα κόμματα και στην προκειμένη περίπτωση η Ν.Δ. για το τι είναι περιβάλλον. Οφείλει το ΠΑΣΟΚ ως ένα σύγχρονο, ανοικτό προοδευτικό οικολογικό κόμμα να δώσει και άλλες κατευθύνσεις στους πολίτες, να γίνουν πιο ενεργοί. Για παράδειγμα, υπάρχει στην περιοχή μας το θέμα της νιτρορύπανσης που προέρχεται από την αλόγιστη χρήση τέτοιου είδους φαρμάκων που υποτίθεται ότι βοηθούν στη γεωργία. Πρέπει να γίνουν μελέτες, να υπάρξει αντιμετώπιση και τα αντίστοιχα προγράμματα που υπάρχουν πρέπει να τα ανακαλύψουμε. Θα μιλήσω και για ένα άλλο θέμα, πάλι από την εμπειρία μου στο Νομαρχιακό Συμβούλιο. Θα αναφερθώ στην αιολική ενέργεια. Όταν κατατέθηκαν προς το Νομαρχιακό Συμβούλιο οι πρώτες επενδύσεις για συζήτηση - ασχολούμαστε μόνο με τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία στην ουσία έχει γνωμοδοτικό χαρακτήρα και όλοι χαιρετήσαμε τη δημιουργία εγκαταστάσεων στα ορεινά της Ροδόπης. Από εκεί και πέρα όμως, επειδή το θέμα συνεχίστηκε, προσπαθήσαμε και εγώ από την πλευρά μου ως πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου, να έρθω σε επαφή με το Υπουργείο Ανάπτυξης και ζήτησα να μας απαντήσουν εγγράφως για το μέλλον της αιολικής ενέργειας και τα σχέδια της πολιτείας για τη χωροθέτηση, για το ως πού θα πάει αυτή η ιστορία, ώστε να υπάρχει έλεγχος και να μη γίνουν ανεξέλεγκτες επενδύσεις στην περιοχή, όπου μάλιστα δεν υπάρχει και ανταποδοτικό όφελος. Η ερώτησή μας δεν απαντήθηκε ποτέ, πράγμα που σημαίνει ότι το Υπουργείο Ανάπτυξης δεν ενδιαφέρεται και δεν μας υπολογίζει. Αντιθέτως το ΠΑΣΟΚ άρχισε να προβληματίζεται και να αντιλαμβάνεται την πραγματική διάσταση των περιβαλλοντικών προβλημάτων, ζητά - κι έτσι πρέπει να γίνει - ξεχωριστό υπουργείο Περιβάλλοντος. Δεν μπορεί το Περιβάλλον να ενσωματώνεται στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων ενώ από τη φύση τους ενέχουν μια άλλη φιλοσοφία. Χρειάζεται χωριστό Υπουργείο Περιβάλλοντος, να ληφθούν μέτρα σκληρά για την προστασία του Περιβάλλοντος και να κάνουμε τους πολίτες περισσότερο ενεργούς στο συγκεκριμένο θέμα κι έτσι ίσως σταματήσει η τεράστια οικολογική καταστροφή που συντελείται μέρα με τη μέρα στον πλανήτη μας.

ΠτΘ: Είναι σημαντικό οι εθελοντικές ομάδες να έχουν τη στήριξη της πολιτείας, γιατί αυτά που είδαμε στις φωτιές της Ηλείας ήταν ότι οι εθελοντικές ομάδες δεν στηρίχθηκαν όπως και οι επαγγελματίες πυροσβέστες. Αυτή είναι πραγματική πληγή στο να γίνει κάποιος εθελοντής, γιατί γνωρίζει ότι δεν υπάρχει σεβασμός σε αυτό που προσφέρει και η ανάλογη στήριξη όταν ζητά κάτι σχετικό…

Γ.Π.: Αρκεί να σας πω ότι στο ΠΑΣΟΚ εδώ και τρεισήμισι χρόνια, με τη νέα οργανωτική του δομή, ήδη ένας τομέας που έχει επιτελέσει σε κομματικό επίπεδο είναι ο τομέας της αλληλεγγύης. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί ένα σύγχρονο προοδευτικό κόμμα πρέπει να έχει άποψη για την αλληλεγγύη και τον εθελοντισμό. Αυτά μπορεί να φαντάζουν ότι είναι κουβέντες εύκολες, δεν είναι όμως, αλλά είναι κουβέντες που χρειάζονται πολιτικές συγκεκριμένες, συγκεκριμένη ιδεολογία γιατί μόνο τότε μπορεί να έχουμε πολίτες συνειδητοποιημένους πολίτες που όταν έχουν τη στήριξη της πολιτείας μπορούν και θέλουν να προσφέρουν. Δεν μπορούμε με πρωτοβουλίες κάποιων πολιτών να θέλουμε να κάνουμε εθελοντισμό και να προσφέρουμε αλληλεγγύη. Πρέπει η αλληλεγγύη και ο εθελοντισμός να γίνουν σημαντικότατοι τομείς και στην κοινωνία και στη ζωή μας. Αυτό το ΠΑΣΟΚ το ευαγγελίζεται και γνωρίζω τη φιλοσοφία του προέδρου, του Γιώργου Παπανδρέου όταν αναφέρεται σε θέματα κοινωνικού επιπέδου κι όταν λέει κάτι το εννοεί.

ΠτΘ: Είστε παλιός στα θέματα των εκλογών γι’ αυτό και θα αναφερθώ στο πολυσυζητημένο θέμα «εκλογές και μειονότητα». Προέρχεσθε από το συνδυασμό του Άρη Γιαννακίδη και πραγματικά ο συνυποψήφιός σας, κ. Χατζηοσμάν είχε σαρώσει στις περασμένες νομαρχιακές εκλογές. Ακούτε και σεις ότι ο κ. Χατζηοσμάν είναι το φαβορί το οποίο μάλιστα μπορεί να «χτυπήσει» τον Ευριπίδη Στυλιανίδη. Τα εκλογικά σενάρια ευνοούν τη δημοκρατία και το διάλογο;

Γ.Π.: Το να μπαίνουμε σε διαδικασία να μιλάμε για σενάρια δέκα μέρες πριν τις εκλογές δεν νομίζω ότι εξυπηρετεί κανέναν, εκτός από αυτούς που τα διακινούν. Ο κ. Χατζηοσμάν είναι αντινομάρχης επί χρόνια κι έχει αποδείξει ότι έχει ένα ισχυρό λαϊκό έρεισμα, έχει μια φυσιογνωμία που τη γνωρίζω, γιατί μετέχουμε στον ίδιο συνδυασμό. Πολλά από αυτά που ακούγονται είναι υπερβολές, απλά έχει τον τρόπο του να είναι κοντά στον κόσμο κι αυτός τον στηρίζει και τον ψηφίζει. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει η λογική ότι ο κ. Χατζηοσμάν θα φέρει ένα μεγάλο αριθμό ψήφων στο ΠΑΣΟΚ και είναι η λογική ότι το ΠΑΣΟΚ έχει σαν στόχο με το νέο εκλογικό νόμο που ισχύει από αυτές τις εκλογές να εκλέξει δύο έδρες στο Ελληνικό Κοινοβούλιο από τις τρεις του νομού. Και είναι ένας στόχος εφικτός, γιατί με το νέο εκλογικό νόμο το πρώτο κόμμα στο νομό, ανεξάρτητα με το ποιο είναι στην κυβέρνηση, βγάζει δύο έδρες στις τριεδρικές. Αλλά επειδή κοντά σ’ αυτά τα σενάρια διακινούνται και άλλα, τα οποία είναι σενάρια σκοταδισμού, του είδους «προσέξτε ποιον θα ψηφίσετε γιατί υπάρχει περίπτωση να βγουν δύο μειονοτικοί βουλευτές από το ΠΑΣΟΚ», έχω να πω να μην υποτιμούμε τον Έλληνα πολίτη, τον Έλληνα ψηφοφόρο, ας αφήσουμε τον πολίτη να επιλέξει συνειδητά ποιον θέλει να τον εκπροσωπήσει στο κοινοβούλιο. Αυτοί που διακινούν τα σενάρια να είναι σίγουροι ότι επειδή ο κόσμος ξέρει να επιλέγει θα επιλέξει βουλευτές που θεωρεί άξιους να τον εκπροσωπούν κι αυτοί που διακινούν τα σενάρια σκοταδισμού σίγουρα δεν θα είναι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

ΠτΘ: Αυτή τη στιγμή ακούγονται σενάρια και από τα δύο κόμματα και αυτός ο λαός μπορεί να εκλέξει όλους τους υποψήφιους…

Γ.Π.: Το να υπάρχει η δυνατότητα να εκλεγούν οι πάντες, ακόμη και ο πλέον απίθανος είναι θέμα δημοκρατίας. Όσον αφορά στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ - της Ν.Δ. δεν με αφορά και δεν μου επιτρέπετε να σχολιάσω - έγινε μια σοφή επιλογή από την Επιτροπή Εκλογικών Διαδικασιών, είναι πέντε υποψήφιοι, σύμφωνα με τον καινούργιο νόμο, πέντε δυνατά ονόματα. Κατά την άποψή μου είναι το πλέον ισχυρό ψηφοδέλτιο του κόμματος που υπήρξε ποτέ στην περιοχή αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Ο καθένας να έρθει και να ψηφίσει ελεύθερα αυτόν πού τον εκπροσωπεί και να μην πτοείται από τα σενάρια, γιατί αυτά γίνονται για να ανατρέπονται. Κι όταν λέω να επιλέξει ο πολίτης τον καλύτερο για το Ελληνικό Κοινοβούλιο το υποστηρίζω. Γιατί η εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο είναι η εικόνα που διαμορφώνεται για την περιοχή μας. Όσες φορές δεν είχαμε σωστούς εκπροσώπους στο Κοινοβούλιο δεν υπήρχε σωστή εικόνα για τη Ροδόπη. Η άποψή μου είναι ότι αυτές οι εκλογές είναι μια ευκαιρία να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό της Ροδόπης, να ανατραπούν καταστάσεις οι οποίες ελάχιστη σχέση έχουν με την πολιτική. Καλώ τον πολίτη της Ροδόπης να ψηφίσει με πολιτικά κριτήρια κι επιτέλους ας βάλουμε ουσία και στην πολιτική μας δράση.

ΠτΘ: κ. Πεταλωτή σας ευχαριστούμε πολύ.

Γ.Π.: Κι εγώ σας ευχαριστώ.