Πέμπτη, Νοεμβρίου 15, 2007

Μήνυμα για την Επέτειο του Πολυτεχνείου

«Η διαδήλωση μόλις είχε τελειώσει και οι αστυφύλακες έσβηναν μιαν ολόκληρη

επανάσταση γραμμένη πάνω στους τοίχους»

Τάσος Λειβαδίτης

Σύσσωμος ο Ελληνισμός γιορτάζει αυτές τις μέρες την 34η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στις 17 του Νοέμβρη 1973. Μια ημερομηνία που αποτελεί φωτεινό ορόσημο στη σύγχρονη νεοελληνική ιστορία, σταθμό στους αγώνες του λαού μας για Δημοκρατία - Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία.

Το «ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» είναι ημέρα μνήμης και τιμής για τους αγωνιστές και τους νεκρούς μας, είναι γιορτή νίκης του λαού μας, είναι μήνυμα Δημοκρατίας, είναι το σύμβολο που ενώνει, καθοδηγεί και διαπαιδαγωγεί.

Τα συνθήματα και τα οράματα της γενιάς του «ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ» για «ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» παραμένουν επίκαιρα και εξακολουθούν και σήμερα να εμπνέουν τους κοινωνικούς και συνδικαλιστικούς αγώνες για μια κοινωνία απαλλαγμένη από το φάσμα του φασισμού, του πολέμου, της ανεργίας, της αλλοτρίωσης και της καταπίεσης.

Το Πολυτεχνείο ζει στους αγώνες μας για μια Παιδεία, που θα βοηθά τους μαθητές να κατανοούν και να ερμηνεύουν την πραγματικότητα στο σύνολό της, που θα διασφαλίζει τη δυνατότητα του πολίτη να συμμετέχει ενεργητικά στα κοινωνικά δρώμενα και να προάγει τις δημοκρατικές αξίες και τα ανθρωπιστικά ιδανικά.

Το Πολυτεχνείο ζει στον αγώνα μας για ένα Σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία, που θα χωράει όλα τα παιδιά, όλες τις γνώσεις, όλα τα όνειρα. Ένα σχολείο, που θα καλλιεργεί όσα ενώνουν και όχι όσα χωρίζουν τους ανθρώπους.

Το Πολυτεχνείο ζει μέσα από τα συνδικάτα, στους αγώνες για μια καλύτερη Δημόσια και, πραγματικά, δωρεάν Παιδεία και τη διασφάλιση αλλά και επέκταση των εργασιακών δικαιωμάτων.

Το Πολυτεχνείο ζει μέσα από κινήματα, στους αγώνες ενάντια στο ρατσισμό και την περιστολή των ατομικών δικαιωμάτων.

Το Πολυτεχνείο ζει μέσα στις καρδιές όλων εκείνων που αντιλαμβάνονται ότι η ελευθερία είναι ένα αγαθό για το οποίο αξίζει να αγωνίζεται κανείς.

Η γενιά του Πολυτεχνείου δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να είναι συνεπής στην αλληλουχία των γενεών. Γενιά της Κατοχής και της Αντίστασης, γενιά των Λαμπράκηδων και του 114, γενιά του Πολυτεχνείου. Ήδη, αναμένεται η επόμενη. Όχι κατ' ανάγκην ηρωική. Συνεπής, όμως, στην ιστορική αλληλουχία. Ίσως, αυτή τη φορά, ηρωισμός να είναι η συνέπεια στο ραντεβού.

«Τη λευτεριά οι λαοί δεν τηνε παίρνουνε με παρακάλια

Με τα δικά τους χέρια τηνε παίρνουν μοναχοί»

Κώστας Βάρναλης

Γιώργος Πεταλωτής

Βουλευτής Ροδόπης

Δεν υπάρχουν σχόλια: