Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 26, 2008

Συνέντευξη στα "Πολιτικά Θέματα"

22 Σεπ 2008

Συνέντευξη στα "Πολιτικά Θέματα" του Γιάννη Ντάσκα

Έχοντας ασχοληθεί με το σκάνδαλο στη Μονή Βατοπεδίου πολύ πριν πάρει τις σημερινές διαστάσεις, από πλευράς δημοσιότητας, κατά τη γνώμη σας, στο εδώλιο του κατηγορουμένου μαζί με τους υπουργούς της ΝΔ πρέπει να καθίσουν και βουλευτές, πρώην υπουργοί, του ΠΑΣΟΚ;

Ως ένας από αυτούς που εντόπισαν έγκαιρα και ανέδειξαν τις σκοτεινές πτυχές του σκαν­δάλου, σας διαβεβαιώνω ότι το σκάνδαλο είναι αμιγώς νεοδημοκρατικό. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανταποκρίθηκε στην ύπαρξη νέων δεδομένων. Ο αρμόδιος υφυπουργός κ. Φωτιάδης επανέπεμψε εν όψει νέων στοιχείων και υπερασπίστηκε με συνέπεια τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου στο δικαστήριο. Η μεθόδευση, που άφωνοι όλοι παρακολουθούμε, άρχισε να υλοποιεί­ται από την παραίτηση του ελληνικού δημο­σίου, επί Νέας Δημοκρατίας, από τη δικα­στική αυτή διαμάχη, η οποία πιστεύω ότι θα ήταν και η ταφόπλακα των παράλογων διεκδικήσεων της Μονής Βατοπεδίου.

Πώς ξεκίνησε το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου και με ποια ιδιότητα αρχίσα­τε να ασχολήστε εσείς μ' αυτό;

Το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου ξεκί­νησε από τη στιγμή που μία ομάδα μονα­χών αποφάσισε να συσσωρεύσει πλούτο. Με κάθε μέσο. Και, δυστυχώς, πέτυχε το σκοπό της, εμπλέκοντας πολλά πρόσωπα, πολιτικά και μη. Άρχισα να ασχολούμαι με την υπόθεση αυτή ως πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ροδόπης και νομαρχιακός σύμβουλος. Από την αρχή δεν πείσθηκα για τα αγαθά τους αισθήμα­τα, όταν περιδιάβαιναν τη Θράκη και επι­χειρούσαν να προσεταιριστούν τοπικούς παράγοντες, τάζοντας ανάπτυξη και επεν­δύσεις. Και, δυστυχώς, επαληθευτήκαμε, όταν με τοπικούς φορείς αντιδράσαμε έντονα.

Στο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου οι πρώτες γνωμοδοτήσεις έγιναν το 2002 και το 2003 και είχαν την έγκριση υπουργών της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Πώς το αντιμετωπίσατε εσωκομματικά;

Ο τότε υφυπουργός Οικονομικών κ. Φωτιάδης, μόλις του προσκομίσαμε νέα στοιχεία, σε αντίθεση με μετέπειτα υπουρ­γούς της ΝΔ, χωρίς καν το φόβο ακόμη σκανδάλου, ανέπεμψε τις γνωμοδοτήσεις στο γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Αιτημάτων, με σαφέστατη εντολή «να επα­νεξετάσετε την κρινόμενη υπόθεση κάτω από το πρίσμα των προσκομισθέντων νέων στοιχείων». Και έδωσε εντολή στο Νομικό Σύμβουλο του Κράτους στην Κομοτηνή να αρνηθεί την αγωγή της μονής και να αντιδι­κήσει. Ο κ. Δούκας αργότερα απεφάνθη ότι δε συντρέχει επίπτωση επαναπομπής των «γνωμοδοτήσεων» και αφού η πρόε­δρος του Πρωτοδικείου Ροδόπης καθυστε­ρούσε εξαιρετικά την έκδοση απόφασης, εν κρυπτώ το ελληνικό δημόσιο συνήνεσε στη μη έκδοση απόφασης επ' ωφελεία της μονής. Αυτή είναι η τεράστια διαφορά.

Όταν άλλαξε η κυβέρνηση, πότε και πώς αντιληφθήκατε ότι το ζήτημα προ­χωρούσε και πόσο το ψάξατε;

Με την αλλαγή της κυβέρνησης, αντιλη­φθήκαμε ότι κάτι σκοτεινό μεθοδεύεται, όταν, αναμένοντας την απόφαση που δεν εκδόθηκε ποτέ, διαπιστώσαμε την εσκεμ­μένη καθυστέρηση, προκειμένου - όπως διαπιστώσαμε - την εν κρυπτώ συναίνεση του ελληνικού δημοσίου, φυσικά κατ' εντολήν του υπουργείου Οικονομικών.

Ψάχνοντας, ποιους γαλάζιους υπουρ­γούς ανιχνεύσατε ως συμμετέχοντες στο χειρισμό και ποιο παρασκήνιο διαγνώσα­τε;

Ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Δούκας γνώριζε και αποφάσιζε. Το ίδιο υποθέτω και ο κ. Αλογοσκούφης. Και ο πρωθυπουρ­γός, όμως, ήταν ενήμερος, αφού τον Ιούλιο του 2004 τού κοινοποιήσαμε επιστο­λή των τριών προέδρων των δικηγορικών συλλόγων της Θράκης, Ξυνίδη, Πεταλωτή και Λαμπάκη, εκθέτοντας τα πραγματικά περιστατικά και τις ποινικές ευθύνες που υπάγονται. Ουδεμία, όμως, απάντηση.

Μιλώντας με τον πρώην πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου της Ξάνθης κο Ξυνίδη, μας είπε για την ομαδική κάθο­δο που έκαναν προσωπικότητες της Ξάνθης, μεταξύ των οποίων και ο σεβα­σμιότατος μητροπολίτης Ξάνθης, στην Αθήνα για να αντιμετωπίσουν με προ­σωπικές συναντήσεις το σκάνδαλο. Μάθαμε ότι έγινε μια «πιρουέτα» για να αποκλειστούν 1-2 πρόσωπα και, εν συνεχεία, έγινε ένα ραντεβού με τον αναρμόδιο για το θέμα υπουργό κο θ. Ρουσόπουλο και ότι εκεί υπήρξε έντο­νος διάλογος με τον δήμαρχο Ξάνθης κο Στυλιανίδη, στον οποίο είπε, παρ' ότι δεν είναι δικηγόρος, ότι η λιμνοθά­λασσα είναι ιδιοκτησία της μονής. Ακούσατε εσείς για το περιστατικό αυτό και αν έγιναν έτσι τα πράγματα, κάτι που μου επιβεβαίωσε και ο σεβα­σμιότατος μητροπολίτης κ. Παντελεήμων;

Αυτήν την ενημέρωση έχω κι εγώ. Ο κ. Ρουσόπουλος, μάλλον πρωταγωνιστούσε.

Η ανάμειξη ενός αναρμόδιου υπουργού με τόσο κορυφαία θέση και η γνώμη του για την ιδιοκτησία τι σημαίνει για σας και ποια αξία της δίδετε για τις μετέπειτα εξελίξεις;

Εάν όντως είναι έτσι, δεν τιμά τη θέση που του εμπιστεύθηκε ο ίδιος ο πρωθυ­πουργός. Όμως η συγκέντρωση ισχυρών εξουσιών σε ένα πρόσωπο, και μάλιστα με επικοινωνιακά κριτήρια, αυτά τα αποτελέ­σματα φέρνει. Τα αποτελέσματα έρχονται.

Έχει ξαναγίνει χρήση χρυσόβουλων στην περιοχή της Θράκης για αναγνώριση ιδιοκτησίας και πόσο σοβαρές συνέπειες θα μπορούσε να έχει αυτή η χρήση;

Πρωτοφανής η επίκληση στη Θράκη αυτο­κρατορικών χρυσόβουλων, ως τίτλων κυριότητος. Εάν τους δεχθούμε, θα ανα­διανεμηθεί η Ελλάδα.

Ο πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κομοτηνής κ. Καμαράκης μας διαβεβαίωσε ότι στα 40 χρόνια της δικηγορίας του, συμπεριλαμβανομένης και της προεδρίας του, είχε συζητήσεις με όλους τους δημάρχους, νομάρχες κ.λπ. και ποτέ κανείς δεν του είπε ότι εκκρεμεί ζήτημα αναγνώρισης ιδιοκτη­σίας της μονής στη λιμνοθάλασσα. Εσείς είχατε ακούσει ποτέ τέτοια εκκρεμότητα;

Ουδέποτε μέχρι το 2000, οπότε η μονή άρχισε να διεκδικεί, καταρχήν, μόνο αλιευ­τικά δικαιώματα.

Με δεδομένη την ανάμειξη και πράσι­νων στελεχών και γαλάζιων ως το επίπε­δο του υπουργού, θα συμφωνούσατε ότι θα έπρεπε να χρησιμοποιείται για τα στελέχη αυτά ένας προσδιορισμός και ποιος θα ήταν αυτός;

Δε συμφωνώ ότι εμπλέκονται στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Το αποδεικνύουν τα πραγματικά περιστατικά. Για τους λοιπούς, θα έλεγα ότι καταχρώνται της εμπιστοσύνης που τους έδειξε ο ελληνικός λαός Και λειτουργούν ως συναυτουργοί με τη μονή.

Ιδιαίτερα αν σας ζητούσαμε να τον δώσετε στο πλαίσιο του ποινικού νόμου, θα μπορούσε να υιοθετήσετε κάποιον ή περισσότερους από τους προσδιορι­σμούς «άρπαγες», «κλέφτες», «απατεώ­νες», «θεομπαίχτες», «αμελείς», «φιλο­χρήματοι», «ασυνείδητοι», «πεπλανημέ­νοι», «κακόπιστοι», «καλόπιστοι» ή κάποι­ον ακόμα;

Τουλάχιστον παρέβησαν το καθήκον τους. Μακάρι να ήταν απλώς αμελείς.

Ο συμβιβασμός του ελληνικού δημοσίου με τη μονή έχει προσδιορίσει εγγράφως την υπόθεση με ακρίβεια τι δίνει και τι παίρνει το κάθε μέρος;

Το ελληνικό δημόσιο μόνο δίνει. Έναντι ανύπαρκτων δικαιωμάτων στη Βιστωνίδα, έδωσε τις καλύτερες παραθαλάσσιες εκτά­σεις και πανάκριβα κτίρια.

Σε κάθε συμβιβασμό δεν προσδιορίζεται με ακρίβεια το τι δίδει και τι παίρνει, ώστε να μην ξεφυτρώνει κάθε τόσο και μία παροχή προς τη μονή;

Βεβαίως. Και αν δεν έπαιρνε το όλο σκάνδα­λο επικοινωνιακά τις σημερινές διαστάσεις, κάθε λίγο θα μεθοδευόταν και μια παροχή.

Τα χρήματα που προέκυψαν από τις αγοραπωλησίες της Μονής Βατοπεδίου πού θα έπρεπε να καταλήξουν και θα βρούμε ποτέ με ακρίβεια πού πήγαν;

Πρέπει να καταλήξουν στο ελληνικό δημό­σιο, που τόσο ανάγκη τα έχει. Μήπως και κλείσει καμιά μαύρη τρύπα. Το κράτος δια­θέτει τους τρόπους.

Θεωρείτε ότι στο σκάνδαλο του χρηματι­στηρίου αποδόθηκε Δικαιοσύνη;

Από τη φύση τους οι χρηματιστηριακές περι­πέτειες δεν ευνοούν τη δικαστική εμπλοκή, διότι, κακά τα ψέματα, εύκολα εκτροχιάζονται σε γενικευμένη και αγχώδη ροπή προς άπληστη διεκδίκηση παράλογα υψηλού κέρδους, εις βάρος αυτών που παράγουν τον πραγματικό πλούτο. Η ερώτηση σας νομίζω ότι, διαδικαστικά, θα έπρεπε να απευθύνε­ται στην ηγεσία της Δικαιοσύνης. Εγώ δεν έχω εντοπίσει, προσωπικά, κάποιους που θα έπρεπε να τύχουν ποινικής μεταχείρισης και αθωώθηκαν ή «ξέφυγαν» με παντοειδή τερτίπια, αν αυτό ρωτάτε. Σε κάθε περίπτω­ση, είμαι έτοιμος να ακούσω και να συμ­φωνήσω ακόμα και για ευθύνες της κυβέρ­νησης του ΠΑΣΟΚ, πολιτικές ευθύνες βέβαια.

Τι καταλογίζετε ως χειρότερη επιλογή της κυβέρνησης Καραμανλή στα 5 αυτά χρόνια;

Πολύ δύσκολη επιλογή. Ωστόσο, η αίσθη­ση η δική μου, και νομίζω και περίπου 2 εκατομμυρίων άδικα χαμένων στρεμμάτων, είναι ότι πολλά πράγματα στη χώρα μας θα πήγαιναν καλύτερα, αν μια ορεξάτη αστική κυβέρνηση της ουσίας και της ευθύτητας, πέραν των πολιτικών διαφορών, υπερίσχυε της κυβέρνησης των βολικών προσχημά­των και της εικονικής πραγματικότητας. Έπρεπε να καθαρίσει το τοπίο από την πρώτη στιγμή και να τιμωρήσει ή να αθωώ­σει κάθε περίπτωση φαυλότητας και δολε­ρής ανικανότητας την οποία είχε καταγγεί­λει ως αντιπολίτευση. Δεν το έπραξε ποτέ και το σύνολο του πολιτικού κόσμου έπεσε στην ανυποληψία, λειτουργώντας ως διαλυ­τικό πρότυπο στην κρατική μηχανή.

Υπάρχει κάτι που θα αναγνωρίζατε ως θετικό στην κυβέρνηση στην Καραμανλή;

Εξαιρετικά δύσκολη ερώτηση. Δε μου δίνε­τε μάλιστα και κάποια βοήθεια, όπως τι θεωρείτε εσείς θετικό για να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω. Εν πάση περιπτώσει, η . ίδρυση του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, παρά τις ατέλειες της διαδικα­σίας, των αρμοδιοτήτων και των αποτελε­σμάτων του, νομίζω ότι σηματοδοτεί μια προτεραιότητα που με κατάλληλη διοίκηση και πολιτικό σχεδιασμό μπορεί να καρπο­φορήσει θεαματικά.

Πώς κρίνετε την εικόνα της αντιπολίτευ­σης απέναντι στην κυβέρνηση;

Το σημαντικό δεν είναι πώς την κρίνω εγώ, όντας στρατευμένος πολιτικά, αλλά οι πολί­τες, θα σας απαντήσω, όμως, κάπως «τυπι­κά», ως βουλευτής. Εκτιμώ ότι ο κοινοβου­λευτικός έλεγχος και η πολιτική μας δρα­στηριότητα στο κοινοβούλιο είναι εξαιρετι­κή. Τα πρακτικά της Βουλής και οι ερωτή­σεις μας είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Βοηθούμε με υπεύθυνο και κατανοητό τρόπο την ελληνική κοινωνία να αντιληφθεί γιατί αυτή η κυβέρνηση είναι χρεοκοπημέ­νη και πόση ζημία συσσωρεύει για τον τόπο κάθε μέρα. Αναδεικνύουμε επίσης την ύπαρξη εναλλακτικής κυβερνητικής επιλογής. Υπάρχουν, βέβαια, προβλήματα λειτουργίας του κόμματος, παρέμβασης του στην κοινωνία και πολλαπλασιασμού της αξιόλογης δουλειάς που παράγεται από το ΠΑΣΟΚ, αλλά σιγά σιγά νομίζω ότι κι αυτά ξεπερνιούνται. Δε συμμερίζομαι τις κατηγορίες περί «αδράνειας» και «διάλυ­σης» που εκτοξεύονται κατά καιρούς, διότι το κοινωνικό μας μοντέλο, εν έτει 2008, είναι φυσιολογικά πολύ διαφορετικό από τα περισσότερο ανέμελα και πιο συναισθηματι­κά χρόνια της 20ετίας 1975-1995, κατά την οποία η πολιτική δονούσε τα σωθικά του λαού. Η σύγκριση είναι εκ γενετής ατελής.

Σε πρόσφατη δημοσκόπηση οι πολίτες φαίνονται πολύ θετικοί στη συνεργασία ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Πώς βλέπετε μια τέτοια προοπτική;

Το «φλερτ» στο ΣΥΡΙΖΑ έχει αρχίσει από πολύ καιρό, αν και διακριτικά. Ας μην ξεχνάμε ότι ο εκλογικός νόμος του ΠΑΣΟΚ είναι αυτός που κατοχυρώνει μια σημαντι­κή αναλογικότητα για να έρθουν στο προ­σκήνιο και μικρότερα κόμματα, όπως και συνέβη άλλωστε. Για αρραβώνα, πάντως και παραγωγικό γάμο πρέπει να θέλουν και να μπορούν δύο ώριμα μέρη. Εμένα η προ­οπτική συνεργασίας μού φαίνεται ελκυστι­κή και η γνώμη μου είναι ότι ακόμα και με αυτοδυναμία το ΠΑΣΟΚ δεν θα ξεχάσει τους φυσικούς πολιτικούς του συμμάχους της αριστεράς, ασχέτως των επιμέρους διαφορών. Να περιμένετε μεγάλες εκπλή­ξεις. Να σημειώσω, επίσης, ότι η χώρα θα προκόψει με τη συνειδητή στήριξη μιας μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και όχι μόνο από «φωτισμένα» κομματικά επιτελεία που αθροίζουν τα κοινοβουλευτικά τους κουκιά. Αποκεί και πέρα όλα εξαρτώνται από την ωριμότητα ή μη του ΣΥΡΙΖΑ.

Πώς ερμηνεύετε το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ έμενε ως τώρα ή μένει ακόμα πίσω στις δημοσκοπήσεις, παρά τα τόσα κρούσματα διαφθοράς που αποκαλύ­πτονται;

Το ΠΑΣΟΚ δεν μένει πίσω στις δημοσκοπή­σεις. Βρισκόταν πάντα σε απόσταση βολής και σε κάποιο βαθμό πλήρωσε και ίσως πληρώνει ακόμα τις αναβαθμισμένες ποιο­τικές προσδοκίες του στενού του ακροατη­ρίου, το οποίο φροντίζει να του στέλνει μηνύματα εγρήγορσης και ενότητας. Αν με ρωτάτε γιατί δε βρίσκεται χαρακτηριστικά μπροστά από τη «χειρότερη μεταπολεμική κυβέρνηση», θα σας απαντήσω ότι συντρέ­χουν τέσσερις κυρίως λόγοι:

1. Η άσκηση ακραίας πελατειακής πολιτι­κής βολέματος ημετέρων ομήρων από την αδίστακτη κυβέρνηση.

2. Η προπαγανδιστική της πολιτική-μάρκετινγκ και οι φιλικές ισορροπίες στην κρι­τική απέναντι της, που δέχεται από τα ΜΜΕ (κατάχρηση δηλαδή της τακτικής «ναι μεν αυτή η κυβέρνηση, αλλά...»).

3. Η καθυστερημένη αφομοίωση από μεγά­λο μέρος του πληθυσμού των διεθνών εξελίξεων και των ευκαιριών που χάνο­νται, αλλά και των προκλήσεων που αγνοούνται.

4. Η «σκηνική μας παρουσία» ως ΠΑΣΟΚ, όταν απευθυνόμαστε στο λαό, η οποία πολλές φορές είναι ανέμπνευστη και «ερασιτεχνική», με επικοινωνιακούς όρους. Ωστόσο, και εσείς θα συμφωνή­σετε ότι βελτιώνεται καθημερινά. Εν αναμονή εκπληκτικών δημοσκοπήσεων.

Γιατί, παρά τα τόσα σκάνδαλα που βγαί­νουν, το ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται να έχει ανακάμψει - με εξαίρεση την τελευταία δημοσκόπηση - στην κοινή γνώμη;

Το ΠΑΣΟΚ ανακάμπτει και αυτό θα φαίνε­ται όλο και περισσότερο. Όχι όμως ως αποτέλεσμα των σκανδάλων, αλλά ως προϊόν μιας αξιόπιστης, θετικής πρότασης για διακυβέρνηση, η οποία πλέον γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη.

Τι θα έπρεπε να έχει κάνει ως τώρα ο Γιώργος Παπανδρέου και, κατά τη γνώμη σας, δεν το έκανε, ώστε να ανα­κάμψει εκλογικά το ΠΑΣΟΚ;

Ήδη το κάνει. Καθαρές θέσεις, διακριτό πολιτικό στίγμα, ενωτική πυγμή.

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο Καραμανλής παρουσιάζεται ως ο καταλ­ληλότερος για πρωθυπουργός ανάμεσα στους άλλους πολιτικούς αρχηγούς. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτή η προτίμηση;

Στο γεγονός ότι ασκεί τα πρωθυπουργικά καθήκοντα με όσο κύρος προσδίδουν αυτά στον κάτοχο του θώκου, στην «αποστειρω­μένη επικοινωνιακή ζώνη» που προστατεύ­ει έντεχνα το Μέγαρο Μαξίμου, φορτώνο­ντας πλαγίως ευθύνες στα εκτελεστικά όργανα και όχι στον υπεύθυνο συντονι­σμού τους και στις υποκριτικές του ικανό­τητες, που του δίνουν τη δυνατότητα για ρητορικές θεατρικές παραστάσεις που παραπλανούν τους πολίτες. Ο Γιώργος Παπανδρέου αξίζει την ευκαιρία να αποδεί­ξει τις ικανότητες του κι αυτός στη διακυ­βέρνηση της χώρας.

Αν σας ζητούσαμε να χρησιμοποιήσετε τον όρο ρήξη στο ΠΑΣΟΚ και αναφορι­κά με το παρελθόν και τη μελλοντική πορεία του πού θα τον χρησιμοποιούσα­τε;

Ρήξη στην κοινωνία.

Τον ίδιο όρο στην κυβέρνηση πού θα τον χρησιμοποιούσατε;

Επιχειρούμενη ρήξη με το παρελθόν της παράταξης της, η οποία όμως ήταν χωρίς υποδομή και έφερε τα αντίθετα αποτελέ­σματα.

Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η δυσαρέ­σκεια των πολιτών προς το ΠΑΣΟΚ όπως εκφράστηκε στις δύο προηγούμε­νες εκλογικές αναμετρήσεις;

Την πρώτη φορά, το 2004, εκφράστηκε ένα φυσιολογικό για δυτικές κοινωνίες αίτημα περιοδικής αλλαγής στην εξουσία αλλά και «τιμωρίας» φαινομένων αλαζο­νείας και περιφρόνησης στην άσκηση χρηστού δημοσίου ρόλου, που παρήχθη­σαν από μια 20ετή διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με αρκετές αρνητικές πλευρές, αλλά σημαντικά περισσότερες θετικές. Τη δεύτερη φορά πιστεύω ότι το εκλογικό σώμα καθοδηγήθηκε από τα ψυχολογικά φαινόμενα της «δεύτερης ευκαιρίας» και της «πεισματικής άρνησης αποδοχής της πρόσφατης επιλογής του 2004 ως λανθα­σμένης». Αυτά λειτούργησαν παραδόξως υπέρ της κατά τα άλλα εμφανώς ακατάλ­ληλης κυβέρνησης. Υποβοηθήθηκαν, δε, από ένα περιβάλλον «πολιτικού χυλού», -όπου υιοθετήθηκε από μεγάλο ποσοστό πολιτών η παθητική - και λανθασμένη -αντίληψη «όλοι ίδιοι είναι». Η απογοήτευση και αποστασιοποίηση των πολιτών λειτούρ­γησε αντικειμενικά υπέρ της ΝΔ το 2007.

Οι εσωκομματικές τριβές στο ΠΑΣΟΚ είναι απόρροια συγκρουόμενων φιλο­δοξιών ή έχουν πολιτικό, ακόμη και ιδεολογικό υπόβαθρο;

Λίγο από όλα, χωρίς τίποτα από αυτά να είναι μεμπτό. Με ευχαριστεί η ακριβολογία σας όταν ρωτάτε για «τριβές», διότι μας έχουν συνηθίσει σε άδικη κριτική για «εμφύλιο». Άδικη, δεδομένου ότι αναφε­ρόμαστε σε δημοκρατικό πολυσυλλεκτικό κόμμα εξουσίας με πλήθος ικανών και δυναμικών στελεχών στους κόλπους του και πολλές ιδέες και απόψεις στο τραπέζι του διαλόγου, ώστε με αυτές να φιλοτε­χνηθεί η καταλληλότερη πολιτική προς όφελος του τόπου.

Θα εκφράζατε μια άποψη που μπορεί να ήταν αντίθετη από την επίσημη θέση του κόμματος σας;

Βεβαίως, εάν αποτελούσε ισχυρή πεποίθη­ση μου.

Κάντε μια σύγκριση ανάμεσα σε Ανδρέα Παπανδρέου και Γιώργο Παπανδρέου.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε μια ιδιαίτερη, προσωπική ικανότητα να αντιλαμβάνεται και να επεξεργάζεται τα μηνύματα των και­ρών και τις ανάγκες του λαού και να τις μετατρέπει σε δημοφιλείς πολιτικές κατευ­θύνσεις. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι πιο συλλογικός, πολυδιάστατος και πιο καινο­τόμος από τον πατέρα του. Εμφανίζεται πολύ ήπιος, αλλά αυτό αποτελεί σαφές δείγμα μεθοδικής προσέγγισης και μιας ξεχωριστής υπευθυνότητας σε έναν αφά­νταστα περίπλοκο κόσμο.

Πιστεύετε ότι στην ελληνική πολιτική κυριαρχεί η οικογενειοκρατία;

Σε κάποιο βαθμό τα επώνυμα των πολιτι­κών δημιουργούν μια δυναμική, τουλάχι­στον στην αφετηρία, αλλά θα μου επιτρέ­ψετε να παρατηρήσω ότι αυτό δε συμβαίνει σε μεγαλύτερο βαθμό από αυτόν που επι­τρέπουν οι παραδοσιακοί κώδικες της ελληνικής κοινωνίας. Εγώ δεν έχω, πάντως, αισθανθεί ότι δε δίνονται σημαντι­κές ευκαιρίες και σε μη οικογενειών. Τους «κουμπάρους» πρέπει να φοβόμαστε, όχι αυτούς που ο διάχυτος λαϊκισμός λοιδορεί ως «κληρονόμους».

Από τα κόμματα της βουλής με ποιο πιστεύετε ότι συγγενεύετε περισσότερο ιδεολογικά;

Με το ΣΥΡΙΖΑ.

Πόσο κοντά βλέπετε τις επόμενες εκλο­γές και ποιες είναι οι προβλέψεις σας για το εκλογικό αποτέλεσμα;

Οι επόμενες εκλογές είναι κοντά. Η κυβέρ­νηση εμφανίζει συμπτώματα διάλυσης που καθημερινά επιτείνονται. Το ΠΑΣΟΚ θα τις κερδίσει. Αγωνίζομαι για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για το ΠΑΣΟΚ και τον τόπο. Βασίζομαι στην ωριμότητα, το ένστι­κτο και την ενημέρωση του λαού. Κι εσείς, στον Τύπο, ελπίζω ότι θα συμβάλετε στη διεξαγωγή ενός έντιμου και διαφωτιστικού πολιτικού αγώνα, ώστε να προκύψει η απα­ραίτητη πολιτική δυναμική για να απογειώ­σουμε την καθηλωμένη μας πατρίδα.

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το κύριο πρόβλημα που μαστίζει την πολιτική στην Ελλάδα;

Η έλλειψη εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ πολιτικών και πολιτών, είτε ατομικά είτε στη συλλογική τους έκφραση. Επίσης, η έλλειψη ενός νέου εγερτήριου οράματος προκοπής και προόδου για όλους μέσα σε μια δίκαιη κοινωνία.

Ο Γιώργος Βουλγαράκης «έπεσε», αφού πολλοί και στο δικό του κόμμα τον επέκριναν για τη χλιδάτη ζωή και την ανά­μειξη των συγγενών στο σκάνδαλο. Πώς βλέπει ένας βουλευτής ακριτικής περιο­χής τη χλιδάτη ζωή των πολιτικών;

Η αξιοπρεπής διαβίωση του πολιτικού είναι θεμιτή και θα έλεγα και επιβεβλημένη. Εξάλλου αυτό είναι το ζητούμενο για κάθε πολίτη. Χλιδή, όμως, χωρίς μέτρο, με νεοπλουτίστικη επίδειξη και με πονηρούς τρό­πους πλουτισμού είναι ανεπίτρεπτη.

Τι λένε οι ψηφοφόροι της ακριτικής Κομοτηνής για τη χλιδάτη αυτή ζωή;

Δεν νομίζω ότι συγχωρούν προκλητικές και αλαζονικές συμπεριφορές.

Κάντε μας μια εκτίμηση για το πώς πέτυχε η περιοχή σας και σε ποιο βαθμό τη συνεργασία μουσουλμάνων και χριστιανών;

Χρόνια προσπάθεια, επίμονη, με πισωγυρίσματα, αλλά και μοναδική επιλογή.

Το προξενείο Κομοτηνής παράγει θετικό έργο στην περιοχή και στις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας;

Θα μπορούσε να παράγει.

Οι μουσουλμάνοι της περιοχής τελευ­ταία στρέφονται προς την κατεύθυνση της καλύτερης αφομοίωσης με το χριστιανικό στοιχείο και την ελληνική κρατι­κή μηχανή. Είναι αξιοσημείωτη η στρο­φή αυτή ή μήπως θεωρείτε ότι πρέπει να γίνει μεγαλύτερη προσπάθεια;

Η συμβίωση Ελλήνων πολιτών με διαφορε­τική καταγωγή, γλώσσα και θρησκεία είναι επιβεβλημένη και αυτονόητη. Με αλληλο­σεβασμό και κατανόηση. Το αντιλαμβανό­μαστε πλέον όλοι οι συμπολίτες μου. Εξαιρετική συνεισφορά η ρύθμιση Παπανδρέου ως υπουργού Παιδείας για την εισαγωγή ποσοστού 5% στα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Η επιλογή της κας Καραχασάν ήταν αρκούντως μελετημένη κίνηση και ωφέ­λησε την εθνική μας πορεία;

Η εθνική μας πορεία δεν κινδυνεύει, ούτε ωφελείται από μια εκλογική αυτοδιοικητική επιλογή, η οποία, όμως, λόγω της ιδιαιτε­ρότητας, έχει πολλές παραμέτρους που πρέπει να προσεχθούν.

Ποιο ρόλο παίζει στη ζωή των ανθρώ­πων της περιοχής σας η θρησκεία και εσείς έχετε ψηφοφόρους από τους μου­σουλμάνους της εκλογικής σας περιφέ­ρειας;

Η θρησκεία στη Ροδόπη, μαζί με τη γλώσ­σα αποτελούν σημαντικό κριτήριο για προσδιορισμό και σε άλλα επίπεδα. Εξάλλου η θρησκεία είναι στοιχείο του πολιτισμού. Έχω ψηφοφόρους μουσουλμά­νους και ως νομαρχιακός σύμβουλος είχα περισσότερους απ' ό, τι ως βουλευτής. Προσδοκώ ότι στην εποχή των παιδιών μας η θρησκεία, η γλώσσα και η καταγωγή δεν θα είναι κριτήρια ψήφου, όπως σήμερα.

Ποιες είναι οι προοπτικές συνεργασίας με τη Ρωσία του Πούτιν για την Ελλάδα και την ΕΕ;

Πολλές. Υπάρχουν οπωσδήποτε αντικειμε­νικές δυσκολίες, δηλαδή συμφέροντα, ή ακόμα και προκαταλήψεις, για την περαιτέ­ρω κοινή ευρωπαϊκή πορεία και συνεργα­σία των δύο χωρών. Όμως Ελλάδα και Ρωσία απολαμβάνουμε ένα σχετικά συγγε­νικό γεωγραφικό, πολιτισμικό και ιστορικό πλαίσιο. Δε βλέπω έτσι κανένα λόγο γιατί να είμαστε διστακτικοί και να εστιάζουμε εκ των προτέρων σε πραγματικές ή φαντα­στικές δυσκολίες και όχι στην ανάγκη και τις ευκαιρίες ανέφελης συνύπαρξης και μιας αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας. Σε κάθε επίπεδο. Με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι δε θα κάνουμε εκπτώσεις στις αρχές και την παράδοση μας ως χώρα.

Η Ελλάδα πρέπει να κάνει στρατηγική στροφή προς τη Ρωσία και μέχρι ποιου σημείου;

θα πρέπει να ξαναθυμηθούμε την πολυ­διάστατη εξωτερική πολιτική των πρώτων χρόνων του ΠΑΣΟ Κ. Ως αντίληψη, βεβαί­ως, υπό τις σημερινές συγκυρίες. Στα πλαί­σια αυτά είναι επιβεβλημένη η συνεργασία, σε όλα τα επίπεδα και με τη Ρωσία, με όρους βέβαια, προϋποθέσεις και επωφε­λείς ισορροπίες.

Η κρίση στις σχέσεις Ρωσία-ΗΠΑ πώς πιστεύετε ότι θα επηρεάσει την Ελλάδα;

θα την επηρεάσει σίγουρα και μάλιστα ανάλογα της έντασης της και των απαιτή­σεων να τοποθετηθούν όλοι, κι όχι μόνο εμείς, απέναντι της. Ωστόσο, καλό θα ήταν να μην υπερβάλλουμε. Ούτε η Ρωσία θα μας σώσει από κάποιο κακό που μας απειλεί ούτε οι ΗΠΑ θα πάψουν να είναι το διε­θνές πρότυπο ισχύος. Ούτε, βέβαια, βρί­σκονται στα πρόθυρα πολέμου Ρωσία και ΗΠΑ. Εμείς, ως χώρα, πρέπει να διαθέτου­με μια διεθνώς ανταγωνιστική διπλωματική παρουσία. Με αξιοπρέπεια και εκμεταλλευ­όμενοι έξυπνα τα πλεονεκτήματα μας ως χώρα μπορούμε χωρίς κόστος να πορευό­μαστε αποτελεσματικά ανάμεσα στις αένα­ες διεθνείς τριβές, πάντα όμως με θέσεις. Αξιολογούμε το διεθνή καταμερισμό ισχύος, προβλέπουμε εξελίξεις, συμμαχού­με και υπερασπιζόμαστε με σθένος τα εθνικά μας συμφέροντα. Έτσι κερδίζουμε σεβασμό και παράγουμε αποτελέσματα.

Κατά τη γνώμη σας, η ενδεχόμενη εκλο­γή του Ομπάμα θα είναι περισσότερο επωφελής για τα ελληνικά θέματα και διεθνώς;

Η «αύρα» του φρέσκου, ενημερωμένου και χαρισματικού Μπάρακ Ομπάμα μάς έχει αγγίξει όλους και ειδικά στο ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορώ να μαντέψω τα περιθώρια άσκησης πολιτικής που θα έχει ως πρόεδρος, πάντως η εξωστρέφεια του και η καλύτερη κατανόηση των ευθυνών μιας μεγάλης χώρας απέναντι στον υπόλοιπο πλανήτη με κάνουν να αισιοδοξώ για το διάστημα μετά την πιθανή εκλογή του. Όσον αφορά στα της μιας δίκαιης λειτουργικής και βιώσιμης λύσης για το Κυπριακό, με τόσες παραμέ­τρους, που δεν νομίζω ότι είναι καθοριστι­κό το εκάστοτε συγκυριακό κλίμα στο εσω­τερικό της Τουρκίας, με την επιφύλαξη τυχόν απρόβλεπτων δραματικών εξελίξεων. Το Κυπριακό δεν αποτελεί τακτική, αλλά στρατηγική άσκηση για όλους, διπλωμάτες και λαούς.

Η Ελλάδα είναι σε πλεονεκτική θέση έναντι της Τουρκίας και έναντι των Σκοπίων και ποια είναι η δική σας προ­σέγγιση;

Σαφώς είναι σε πλεονεκτική θέση, έναντι όλων των γειτόνων της, λόγω της σταθε­ρής δημοκρατικής αλλά και ευρωπαϊκής της πορείας. Γι’ αυτό πρέπει επιδεικνύουμε συμπεριφορές με αυτό το κριτήριο, όχι βεβαίως αλαζονικές, αλλά εμπνευσμένες με σοβαρότητα και ασφάλεια.

Πώς πιστεύετε ότι μπορεί να επιτευχθεί η συνεργασία με τη γείτονα στο θέμα του μεταναστευτικού, μετά το πρόσφατο περιστατικό με τους άνδρες της τουρκι­κής ακταιωρού να επιχειρούν να μετα­φέρουν παράνομους μετανάστες στα ελληνικά χωρικά ύδατα;

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να δώσει τη δέουσα και ισορροπημένη σημασία σε τρία πράγματα: στην αποφασιστικότητα και απο­τελεσματικότητα στη δράση των κρατικών οργάνων και υπηρεσιών, στον απόλυτο σεβασμό στις διακρατικές συμφωνίες και στη διαρκή εγρήγορση για την αξιολόγηση των δεδομένων που διαρκώς αλλάζουν. Και να καταστήσει σαφές σε Ευρώπη και Τουρκία ότι δεν θα υποστεί μόνη της το βάρος της «λαθρομετανάστευσης».

Κατά τη γνώμη σας, πώς πρέπει να αντι­μετωπιστεί η ραγδαία αύξηση του ήδη ισχυρού μεταναστευτικού ρεύματος; Ένα από τα μεγάλα προβλήματα που μαστίζει την περιφέρεια είναι η ανεργία, η οποία ωθεί στην εσωτερική μετανά­στευση με κύριο προορισμό την πρωτεύ­ουσα. Ποιες είναι οι προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος;

Σε μια εποχή δυσπραγίας, ανασφάλειας και έλλειψης παραγωγικού προσανατολι­σμού, με το δημογραφικό εφιάλτη να απει­λεί μεσοπρόθεσμα την κοινωνία μας, νομί­ζω ότι η «τυφλή» έλευση μεταναστών από το εξωτερικό αποτελεί πρόβλημα συνολικό­τερα κοινωνικό και όχι με τη στενή θεώρη­ση της ανεργίας. Απαιτείται εθνική συμφω­νία και κατάστρωση ενός σχεδιασμού για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ο οποί­ος θα υλοποιείται με συνέπεια και δε θα ξεχνά τα ανθρώπινα δικαιώματα, το βάθρο του πολιτισμού μας. Όσον αφορά στην εσωτερική μετανάστευση, κυρίως εξαιτίας της ανεργίας στην περιφέρεια, το κλειδί πιστεύω είναι, με μια ενσυνείδητη εθνική προσπάθεια, να καταστεί η περιφέρεια χαρακτηριστικά ελκυστικότερη του λεκανο­πεδίου και να καταρριφθεί ο μύθος της «μεγάλης ευκαιρίας» στην πρωτεύουσα και της αβάσιμης προσδοκίας για τον αχαλίνω­το και τελικά αυτοκτονικό καταναλωτισμό που δήθεν προσφέρει στους νέους. Είναι επιτακτικό να κατανοήσουν οι παραγωγικοί πολίτες τα αδιέξοδα της πρωτεύουσας που προσφέρουν πραγματικές ευκαιρίες ποιό­τητας ζωής και «επιτυχίας» μόνο σε πολύ λίγους. Απαιτείται, βέβαια, παιδεία, με την ευρεία έννοια της καλλιέργειας, αλλά και ώθηση στην αναπτυξιακή πορεία της περι­φέρειας, και όχι μόνο με τη στενά «λογιστι­κή», χρηματοδοτική έννοια. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτό που το ΠΑΣΟΚ προσδιορίζει ως «αναπτυξιακό κοίτασμα της περιφέρειας». Πρέπει να αναδείξουμε την ύπαιθρο σαν μια ελκυστική πλουτοπα­ραγωγική πηγή. Σε κάθε περίπτωση, και εδώ, ένας ειδικός, κοινά αποδεκτός και κατανοητός εθνικός σχεδιασμός θα έδινε ένα αποτελεσματικό εργαλείο στην κοινω­νία για να αναχαιτίσει την εσωτερική μετανάστευση.

Η ακρίβεια είναι, αν όχι το κυριότερο, ένα από τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος Έλληνας. Πώς πιστεύετε ότι μπορεί να αντιμετωπι­στεί αυτή η κατάσταση;

Με έλεγχο της αισχροκέρδειας, εξασφαλί­ζοντας τον απαιτούμενο ανταγωνισμό και την επάρκεια προϊόντων και υπηρεσιών, καθώς και με την υψηλότερη παραγωγικό­τητα της ελληνικής οικονομίας, χωρίς αυτό να σημαίνει παράλογα περισσότερη προσπάθεια, δηλαδή απάνθρωπη εντατικοποίη­ση της εργασίας. Επίσης, με περιορισμό της κρατικής σπατάλης, η οποία πυροδοτεί ανεπανόρθωτα τις τιμές.

Αν ήσασταν υπουργός Οικονομικών, ποια μέτρα θα παίρνατε για τη γενιά των 700 ευρώ;

Δεν εξαρτάται από τον υπουργό Οικονομικών. Δεν μπορεί με διοικητικές αποφάσεις να μετατραπεί η γενιά των 700 ευρώ, εν μία νυκτί, σε γενιά των 1.000 ευρώ. Το Δημόσιο δεν είναι ο «θείος από την Αμερική» που ανοίγει το κασελάκι και μοιράζει δολάρια στους συγγενείς. Εξαρτάται από τη συνολική κοινωνική προ­σπάθεια και μια υπεύθυνη συνολική διακυ­βέρνηση για να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, να εξαλειφθούν οι προκλητικές ανισότητες και να δημιουργη­θούν για όλους τους νέους και γενικά παραγωγικούς πολίτες ευκαιρίες πραγματι­κής εργασίας και όχι αργομισθιών του δημοσίου. Η γενιά των 700 ευρώ θα εξα­λειφθεί, όταν όλοι οι Έλληνες θα συμφω­νήσουν ότι μας προσβάλλει. Όταν με δια­φάνεια και πολιτική αποφασιστικότητα θα περιοριστεί η κρατική σπατάλη και οι πόροι που θα εξοικονομηθούν επενδυ­θούν σε πιο αποδοτικές δραστηριότητες. Όταν τα δημόσια οικονομικά είναι ειλικρι­νή και σταθερά, εκεί πράγματι ο ατομικός ρόλος του υπουργού Οικονομικών είναι σημαντικός. Η προσπάθεια αυτή θα είναι επίπονη και δεν έχει τίποτα το «μαγικό». Επίσης, καλό θα είναι να έχουμε συνείδη­ση της σχετικότητας των πραγμάτων. Είναι άλλο να μιλούμε για τη γενιά των 700 ευρώ και πόσο πιέστηκε κατά το 2005 και το 2007 και άλλο πράγμα κατά το 2008, με κόστος βασικών αγαθών αυξημένο κατά πολύ. Το 2005-2007 μιλούσαμε για «δυσκολίες» αυτών των πολιτών και «κακή ποιότητα ζωής». Το 2008 μιλούμε πλέον για κοινωνική γενο­κτονία. Το 2009 και 2010 κινδυνεύουμε να μιλάμε για γενιά των 1.000 ευρώ και να εννοούμε το ίδιο ακριβώς πράγμα που εννοούσαμε φέτος. Σε αυτά τα πράγματα δε χωρά ούτε η φθηνή υποσχεσιολογία ούτε ο ανεύθυνος λαϊκισμός. Δεν τα αντέχει η χώρα.

Κατά τη γνώμη σας, σε ποιον τομέα πρέπει να επενδύσει η χώρα για την τόνωση της οικονομίας της;

Στην παιδεία, τον πολιτισμό, τον τουρισμό, τις νέες τεχνολογίες, τον αγροδιατροφικό τομέα και τη σύγχρονη «επώνυμη» γεωρ­γία.

Υποστηρίζεται η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων θα βοηθήσει στην αναβάθμιση των δημοσίων και γενικότερα στη βελτίωση της εικόνας της ελληνι­κής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης παγκο­σμίως. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη και, αν όχι, τι έχετε να αντιπροτείνετε για μια καλύτερη τριτοβάθμια εκπαί­δευση στην Ελλάδα;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι στη σύγχρονη ελληνική πραγ­ματικότητα τα ιδιωτικά πανεπιστήμια μπο­ρούν να λειτουργήσουν ως οτιδήποτε άλλο εκτός των «μπακάλικων» της γνώ­σης, παραρτημάτων δεύτερης διαλογής ξένων πανεπιστημίων για όσους δεν έχουν τις αντοχές να ξενιτευτούν ή την ικανότητα να περάσουν στα δημόσια τμή­ματα πρώτης επιλογής τους. Για τη τριτο­βάθμια δημόσια εκπαίδευση απαιτείται όχι απλά επαρκής, αλλά και αφειδής χρη­ματοδότηση, καθώς και μια εθνική κοινω­νική συμφωνία για τις αρχές λειτουργίας και παραγωγικότητας της. Το θεμέλιο είναι αυτά τα δύο.

Με αφορμή την απόφαση για τη μετα­τροπή του μαθήματος θρησκευτικών από υποχρεωτικό σε προαιρετικό στα ελληνικά σχολεία, θεωρείτε ότι κύριο χαρακτηριστικό του ελληνικού έθνους είναι η ορθόδοξη πίστη; Ποια σχέση πιστεύετε ότι πρέπει να έχει η ορθόδο­ξη πίστη με το ελληνικό έθνος;

Στην Ελλάδα υπάρχει μια ισχυρή και ωφέ­λιμη ορθόδοξη παράδοση, την οποία κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει, θα έλεγα ότι είναι οργανικά ενταγμένη στην κοινω­νική μας κουλτούρα και μας επηρεάζει συναισθηματικά και υπαρξιακά. Αυτό, βέβαια, δεν μπορεί να μας υποχρεώνει να ταυτίζουμε την κρατική μας υπόσταση με τη θεσμική έκφραση της Ορθοδοξίας. Ευτυχώς, κράτος και εκκλησία δεν είναι αντίπαλοι, ωστόσο οι ρόλοι τους πρέπει να είναι αρκούντως διακριτοί και, το κυριότερο, θέματα θρησκευτικά να μη γίνονται αντικείμενο πολιτικής διαμάχης. Με ευθύνη της ΝΔ (θυμίζω τις υπογρα­φές του πρωθυπουργικού ζεύγους για τις ταυτότητες και τη μετέπειτα απόλυτη συμ­φωνία της νυν κυβέρνησης με τις αποφά­σεις του ΠΑΣΟΚ) έχουν μικροπολιτικά αλληλεπικαλυφθεί η κρατική δραστηριό­τητα με την εκκλησιαστική. Εκεί όλοι έχουμε την υποχρέωση να προστατεύ­σουμε και τους δύο θεσμούς, για το καλό αμφοτέρων.

Πώς σχολιάζετε τη φράση που φέρεται ότι είπε ο πρόεδρος της ΔΟΕ ότι «η Ελλάδα κέρδισε το χρυσό στο ντόπινγκ»;

Είναι εύγλωττη και χαρακτηριστική, είτε ειπώθηκε έτσι ακριβώς είτε πιο ήπια. Τελικά, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Άλλοι είναι πρωταθλητές στην παρακμή και άλλοι απλώς δεν είναι τέλειοι και εμφανίζουν ή αντιμετωπίζουν ανθρώπινες αδυναμίες.

Θεωρείτε τη διαίρεση μιας χώρας 11 εκατομμυρίων κατοίκων, όπως η Ελλάδα, σε 1.034 ΟΤΑ λογική και άρα ανούσια τη νέα διοικητική μεταρρύθμι­ση; Ποια είναι η δική σας πρόταση για το οικονομικό αδιέξοδο πολλών δήμων της επικράτειας;

Εμείς ξεκινήσαμε τον Καποδίστρια και η ΝΔ μάς αντιμαχόταν σθεναρά. Τώρα αντι­λαμβάνεται το αδιέξοδο και ισχυρίζεται ότι προχωρά στη δεύτερη φάση του. Προσωπικά, αμφιβάλλω. Ο χάρτης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρέπει να σχεδια­στεί ξανά, με λίγους και ισχυρούς δήμους, οι οποίοι θα προκύψουν, ύστερα από ένα νέο κύμα συγχωνεύσεων. Σε αυτούς πρέπει να εξασφαλιστεί ένα μίνι­μουμ αυτάρκειας πόρων, το οποίο να είναι αρκετά γενναίο, ώστε να μπορούν να παρέμβουν αποφασιστικά στις σύγχρο­νες ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Η οικονομική αυτοτέλεια των δήμων με την πρόβλεψη μιας λειτουργικής φορολογι­κής αποκέντρωσης (με ενεργοποίηση και της συνταγματικής διάταξης για τα τοπικά έσοδα), η οποία θα συνοδεύεται από ε­λεγκτικούς μηχανισμούς διαχείρισης του δημοτικού πλέον χρήματος, συμπυκνώνει την άποψη μου.

Θεωρείτε την πυρηνική ενέργεια λύση για το ενεργειακό πρόβλημα στη χώρα μας;

Όχι, πρωτίστως διότι δεν εξαντλήσαμε τις εναλλακτικές επιλογές μας. Δεν είμαι δογματικός, μπορώ να πειστώ επιστημονι­κά για κάποια οφέλη της πυρηνικής ενέρ­γειας, αλλά οι έως τώρα αναλύσεις με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν αξίζουν ούτε το ρίσκο ούτε το χρήμα για την εισα­γωγή τους στο σύστημα μας. Ας δώσουμε προτεραιότητα σε επιτυχημένα διεθνώς παραδείγματα χρήσης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και στις λιγότερο ρυπογόνες παραδοσιακές μεθόδους (όπως το φυσικό αέριο) και εύχομαι ότι δε θα χρει­αστεί ποτέ να καταφύγουμε στην πυρηνι­κή ενέργεια.

Σε ποιες περιπτώσεις θεωρείτε απαραί­τητη τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος;

Σε όσες δεν ευτελίζεται ο θεσμός του δημοψηφίσματος και σε όσες το ενδιαφέ­ρον των πολιτών είναι γνήσιο και μαζικό. Με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, όταν πρόκειται για μείζονα στρατηγικά ζητήμα­τα που αντιμετωπίζει η χώρα, για τα οποία οι προτάσεις είναι αρκούντως αποκλίνου­σες, ενώ ταυτόχρονα είναι απαραίτητο να υπογραμμισθεί η σημασία τους. Είμαι υπέρ των συχνών τοπικών δημοψηφισμά­των σε κρίσιμα ζητήματα που σφραγίζουν σημαντικές πτυχές της ποιότητας ζωής των τοπικών κοινωνιών, πάντα με την επι­φύλαξη της διασφάλισης μιας άρτιας διαδικασίας (ενημέρωση, συμμετοχή κ.λπ.).

Ποιον άνδρα και ποια γυναίκα πολιτικό ξεχωρίζετε από τη σύγχρονη ελληνική και διεθνή πολιτική σκηνή;

Θα αδικήσω πολλούς, αν απαντήσω.

Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με την πολιτική και γιατί στον συγκεκριμένο πολιτικό σχηματισμό;

«Προσβλήθηκα» από μικρός με το μη αντιμετωπίσιμο μικρόβιο της πολιτικής. Αστειεύομαι. Νιώθω υπεύθυνος για τα παιδιά και τον τόπο και είναι ζήτημα προσωπικής αξιοπρέπειας να μπορώ να προ­σφέρω εποικοδομητικά για το μέλλον τους. Το ΠΑΣΟΚ με έπεισε ότι αποτελεί συγκριτικά το καταλληλότερο όχημα για να εκφραστώ και να δραστηριοποιηθώ, και το παρακολουθώ ως δεσπόζον στα πολιτικά πράγματα μας από την ίδρυση του. Εκφράζει και την ισορροπία αλλά και τη δυναμική στα πολιτικά μας δεδομένα, η δε κοσμοθεωρία του και οι αφετηρίες του είναι εξαιρετικά κοντά στις δικές μου.

Ποια είναι τα πρώτα μέτρα που θα λαμβάνατε ως υπουργός Περιβάλλοντος, προκειμένου να γίνει η Ελλάδα μια πιο οικολογική χώρα;

Επιμένετε να με υπουργοποιείτε, θα σας απαντήσω ότι θα ξεκινούσα εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών, την οποία και θα θεσμοποιούσα μόνιμα, θα διαμόρφω­να μια ατζέντα «συγκρούσεων» (αλληλο­επικαλύψεων) με άλλα υπουργεία και ενδιαφερόμενους, ώστε να διασφαλίζω την περιβαλλοντική προτεραιότητα εντός του «Σχεδίου Εθνικής Στρατηγικής Βιώσιμης Ανάπτυξης» που περιλαμβάνει το Πρόγραμμα μας. θα μελετούσα την εφαρμογή ενός είδους «οικολογικού κεκτημένου» σε κάθε μας δράση, θα εκπονούσα «περιβαλλοντικούς δείκτες», τους οποίους θα έλεγχε ειδικό Σώμα Ελεγκτών Περιβάλλοντος και, τέλος, θα ξεκινούσα άμεσα την κωδικοποίηση της νομοθεσίας που αφορά στο περιβάλλον.

Κατά τη γνώμη σας, οι ελληνικές αρχαιότητες που βρίσκονται στο εξω­τερικό πρέπει να επαναπατρισθούν;

Ασφαλώς, χωρίς δεύτερη κουβέντα, και να τύχουν της κατάλληλης προστασίας και ανάδειξης εδώ, στον τόπο τους. Να πείσουμε ότι μπορούμε να τις προστα­τεύσουμε. Πρόσφατα ξαναείδα τα «Ελγίνεια» στο Λονδίνο. Κοσμοσυρροή, παντελώς αφύλακτα, με τους τουρίστες να τα αγκαλιάζουν για να φωτογραφη­θούν. Πρέπει να προβούμε ως χώρα σε έντονες καταγγελίες.

Ποιο ρόλο παίζει στη ζωή σας η θρη­σκεία;

Είμαι ένας μέσος πολίτης με εσωτερικό χειρισμό της θρησκευτικής μου αγω­νίας.

Τι σας αρέσει στον Έλληνα και τι πρέπει να αλλάξει;

Το πάθος του και η εκρηκτικότητα του, όταν τον ενδιαφέρει κάτι πάρα πολύ. Πρέπει να μετριάσει την υπερβολή του και να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με την υπομονή και τη μεθοδικότητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: