Άρθρο για την αντιμετώπιση της ανεργίας

ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ – Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ

Άρθρο του Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ροδόπης Γιώργου Πεταλωτή

Δημοσίευση στον "Χρόνο" στις 31-3-2009

Στη μεταβατική μας εποχή της κρίσης είναι χρέος της κοινωνίας να αντιμετωπίζει σθεναρά τα νέα δεδομένα, τα οποία σημαίνουν πολλές φορές βίαιες και επώδυνες κοινωνικοοικονομικές ανακατατάξεις. Η προτεραιότητά μας θα πρέπει να είναι η φροντίδα δημιουργίας των συνθηκών για την αύξηση της απασχόλησης και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.

Η καταπολέμηση της ανεργίας θα έπρεπε να αποτελεί, στο πλαίσιο αυτό, μια αυτονόητη προτεραιότητα για όλους. Γιατί η ανεργία παραμένει το σημαντικότερο πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία και αγγίζει κάθε οικογένεια. Γιατί η ανεργία είναι η πιο ακραία και άγρια μορφή κοινωνικής αδικίας. Από την άλλη, η ενίσχυση της απασχόλησης μπορεί να αποτελέσει σημαντική βοήθεια για την έξοδο από την κρίση αφού συμβάλλει στη διατήρηση των αντοχών της ζήτησης για να μη διολισθήσουμε βαθύτερα στην ύφεση ενώ ταυτόχρονα αποτελεί εργαλείο για να αποφύγουμε κοινωνικά φαινόμενα ακραίων μορφών φτώχειας και ανέχειας. Ας συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι η επαγγελματική, εισοδηματική και ηθική περιθωριοποίηση, ειδικά των νέων ανθρώπων αφυδατώνει τη χώρα, της στερεί πολύτιμο αναπτυξιακό οξυγόνο, τη βυθίζει σε ένα φαύλο κύκλο απογοήτευσης, χαμένων ευκαιριών και αναπτυξιακού ελλείμματος.

Η τρέχουσα ζοφερή κοινωνική πραγματικότητα εξοργίζει και προβληματίζει τους πολίτες. Το μέλλον αναμένεται δύσκολο, ο παγκόσμιος ανταγωνισμός δεν συγχωρεί ζαλισμένες ή αδύναμες κοινωνίες. Τις εκμεταλλεύεται άνισα ή ακόμα και τις εξαφανίζει. Κάποιος πρέπει να αντιδράσει συστηματικά, με σχέδιο και μεθοδικότητα. Κάποιος πρέπει να σηκώσει το βάρος να εργασθεί ακούραστα για τη χώρα.

Η Κυβέρνηση έδειξε ότι δεν μπορεί. Δεν μπορεί να αφουγκρασθεί αξιόπιστα τις διεθνείς εξελίξεις, σύρεται χωρίς κανένα διαπραγματευτικό εργαλείο πίσω από τις υποδείξεις της Ε.Ε., προκαλεί με τις λανθασμένες επιλογές και τις παραλείψεις της τη δυσπιστία των αγορών και του ελληνικού λαού. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται στο κόκκινο. Η χώρα οδηγείται στη δίνη της διεθνούς κρίσης χωρίς σχέδιο, ενώ το ενδεχόμενο επιβολής νέων μέτρων, εις βάρος των χαμηλόμισθων και της μέσης οικογένειας, παραμένει ανοικτό. Οι σπασμωδικές, ρηχές εισπρακτικές εμπνεύσεις (π.χ. απροειδοποίητο πάγωμα μισθών, κεφαλικοί φόροι) αποδεικνύουν την αμηχανία και την ανικανότητα της κυβέρνησης. Η ανεργία, ακόμα και η στατιστικά πειραγμένη, εμφανίζει απότομη αύξηση και τα χειρότερα έπονται.

Η υπέρβαση της κρίσης δεν μπορεί να γίνει με περιοριστικές πολιτικές, ή τέλος πάντων, δεν μπορεί να γίνει ΜΟΝΟ με «τυφλές» περιοριστικές πολιτικές. Χρειάζεται αναπτυξιακή ώθηση, ενίσχυση του εισοδήματος και δημόσιες επενδύσεις στις υποδομές, την παιδεία, την υγεία και το κοινωνικό κράτος.

Το ΠΑΣΟΚ, ανάμεσα στις λοιπές προτάσεις του για την εξασφάλιση ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, τη στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης κυρίως των ασθενέστερων κοινωνικά ομάδων, την ουσιαστική προστασία των δανειοληπτών και τη δημοσιονομική εξυγίανση που θα επιτρέπει την χρηματοδότηση των κοστοβόρων μέτρων που αναλαμβάνονται, κατέθεσε στη Βουλή πρόταση νόμου με τίτλο «Αύξηση της απασχόλησης και αντιμετώπιση της κρίσης».

Με την πρόταση αυτή επιχειρήσαμε τη θεσμοθέτηση του Διαβατηρίου Ένταξης στην Επαγγελματική Ζωή για Όλους, σύμφωνα με τις προβλέψεις του προγράμματός μας. Οι άνεργοι νέοι έως την ηλικία των 30 ετών, θα έχουν δικαίωμα πρόσληψης σε επιχειρήσεις με 12μηνη απασχόληση για 4 έτη. Οι ασφαλιστικές εισφορές, σε ποσοστό 100% το πρώτο έτος, 75% το δεύτερο έτος, 50% το τρίτο και 25% το τέταρτο έτος, καταβάλλονται από το κράτος και από άλλους πόρους που μπορεί να εξευρεθούν μετά από συμφωνία της ΓΣΕΕ με τις εργοδοτικές οργανώσεις. Πρόκειται για ένα απλό και καινοτόμο σύστημα που προσδοκάται βάσιμα να έχει θεαματικά αποτελέσματα για τη μεταβατική περίοδο που διανύουμε ώστε μέσα στην επόμενη 5ετία να νιώσουμε τη θετική ορμή ενός νέου και αυτοτροφοδοτούμενου νέου αναπτυξιακού κύκλου.

Προβλέψαμε επίσης στην πρόταση για τους ήδη εργαζόμενους οι οποίοι προστατεύονται από σχετική πρόβλεψη για παύση απολύσεων προκειμένου μια επιχείρηση να μπορεί να επωφελείται από τα προγράμματα αυτά.

Θεσμοθετούμε επίσης νέα ειδικά προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης τα οποία όμως επιδοτούνται και ενισχύονται με μια νέα φιλοσοφία διασφάλισης της αποτελεσματικότητάς τους για να μη συνεχίσουν να αποτελούν αδιαφανή κομματικά εργαλεία τακτοποίησης, καθώς και φθηνής μαζικής εργασίας, αποξενωμένα από την αποστολή τους, όπως έχουν καταντήσει τα διαβόητα πλέον STAGE. Συνδέονται λοιπόν με την πραγματική οικονομία ως πρακτική άσκηση στον ιδιωτικό τομέα επιτρέποντας την απόκτηση πλούσιων και πραγματικά χρήσιμων εμπειριών και την καλλιέργεια δεξιοτήτων με πραγματικό αντίκρισμα στην αγορά εργασίας, με την επιδότηση να καταβάλλεται άμεσα στον καταρτιζόμενο. Κατοχυρώνουμε έτσι το δικαίωμα των νέων για πραγματική κατάρτιση. Συνδέουμε την εκπαίδευση με την απασχόληση καλύπτοντας το κενό ανάμεσά τους. Επενδύουμε ως χώρα στους εργαζόμενους, παρακινούμε τις επιχειρήσεις να πράξουν το ίδιο και τις υποστηρίζουμε. Προσφέρουμε δηλαδή σαφέστατα τη δυνατότητα της δοκιμής ώστε οι εργοδότες να προσλάβουν αργότερα τους νέους τους οποίους ενδεχομένως, θα αξιολογήσουν θετικά για τα προσόντα τους.

Με την πρόταση που καταθέσαμε μεριμνήσαμε για την ουσιαστική στήριξη του εισοδήματος των ανέργων και για την ασφάλισή τους. Δεσμευόμαστε έμπρακτα για την αύξηση στο ύψος του επιδόματος ανεργίας ως ελάχιστη υποχρέωση απέναντι στους άνεργους. Η κοινωνική συνοχή κατακτάται με τον απηνή διωγμό της φτώχειας και τη στήριξη των εισοδημάτων. Δεν προκύπτει από νεοφιλελεύθερους αυτοματισμούς. Πόσο θα αντέξει η ελληνική κοινωνία στα πρωτόγνωρα ποσοστά φτώχειας (21%) που βιώνει και συνεχώς διευρύνεται; Είναι ολοφάνερο ότι η σημερινή σύνδεση του επιδόματος ανεργίας στο 55% του κατώτατου ημερομισθίου είναι τραγικά ανεπαρκής. Ούτε τους δικαιούχους ικανοποιεί ούτε την αγορά τονώνει. Εμείς προτείναμε στο Κοινοβούλιο να γίνει 70%.

Σαν επιπρόσθετη ασπίδα σε όλους τους ανέργους, έως 30 ετών, προτείναμε την ασφάλισή τους στον κλάδο ασθένειας του Ι.Κ.Α ενώ για τους 31 – 65 ετών το ίδιο με επιπλέον προϋποθέσεις προϋπηρεσίας. Ακόμη, προτείναμε για τους πολύ σκληρά εργαζόμενους αυτοαπασχολούμενους συμπολίτες μας από 31 έως 65 ετών, μεγάλη μερίδα των οποίων ζουν σε ένα απίστευτο καθεστώς ανασφάλειας, την ασφάλιση στον Ο.Α.Ε.Ε. (πρώην ΤΕΒΕ), για παροχές ασθενείας σε είδος, ως ελάχιστη υποχρέωσή μας. Σήμερα, εάν διακόψουν το επιτήδευμά τους δεν δικαιούνται πρόσβαση σε δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, πράγμα που επιτείνει τη δυσπραγία τους και είναι ούτως ή άλλως άδικο.

Η πρόταση αυτή του ΠΑΣΟΚ απορρίφθηκε δυστυχώς. Δεν αναμέναμε κάτι διαφορετικό από μια κυβέρνηση που 5 χρόνια τώρα απορύθμισε την αγορά εργασίας και βύθισε την κοινωνία σε γενικευμένη ανασφάλεια.

Το ΠΑΣΟΚ δεν αναμένει παθητικά τις εξελίξεις. Μελετά, ερευνά, διαβουλεύεται, σχεδιάζει, παρεμβαίνει εποικοδομητικά, προτείνει τεκμηριωμένα και διεκδικεί υπεύθυνα. Αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Η ανεργία καταπολεμάται επενδύοντας στην ποιότητα και στον άνθρωπο. Δίνοντας ουσιαστική στήριξη στον άνεργο. Είναι σίγουρο πως το κράτος από μόνο του δεν μπορεί να καλύψει το έλλειμμα της απασχόλησης. Μπορεί όμως – είναι για εμάς υποχρέωσή του - να δημιουργεί προϋποθέσεις και ευκαιρίες απασχόλησης για όλους. Αυτός είναι και ο σύγχρονος ορισμός της πλήρους απασχόλησης.