Ο Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ροδόπης Γιώργος Πεταλωτή, κατέθεσε στη Βουλή ερώτηση προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, με θέμα τον κυβερνητικό εμπαιγμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της Κοινής Γνώμης σχετικά με το πρόγραμμα εγγυοδοσίας για την πιστωτική τους διευκόλυνση. Το πλήρες κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:
ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΘΕΜΑ: «Εμπαιγμός των μικρομεσαίων με επικοινωνιακή χρήση και κακό σχεδιασμό των μέτρων χρηματοδοτικής διευκόλυνσής τους»
Μία αρχικά θετική πρόθεση της Κυβέρνησης να ενισχύσει τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, ώστε να αντιμετωπιστεί η γενικευμένη κρίση, εξελίσσεται σε φιάσκο επί της ουσίας. Το περίφημο πρόγραμμα για την εγγύηση και την επιδότηση επιτοκίου για δάνεια κεφαλαίου κίνησης μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων στο πλαίσιο του ΕΠΑΝ ΙΙ (ΕΣΠΑ 2007-2013) με ενδιάμεσο φορέα διαχείρισης το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων (ΤΕΜΠΜΕ) πέφτει όπως φαίνεται στο κενό, γεμίζοντας πολλά ερωτηματικά τους ενδιαφερόμενους και όλη την ελληνική κοινωνία.
Η διάγνωση του προβλήματος είναι αυτονόητη και ορθή: υφίσταται μειωμένη πρόσβαση των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων στο τραπεζικό σύστημα και σοβαρό πρόβλημα κόστους χρηματοδότησης, το οποίο επιτείνεται στην τρέχουσα περίοδο. Η απειλή για εκατοντάδες χιλιάδες τέτοιες επιχειρήσεις είναι τελικά απειλή για όλη την ελληνική κοινωνία. Το ανταγωνιστικό μειονέκτημά τους έναντι ομοειδών επιχειρήσεων της Ε.Ε. και μεγαλύτερων ελληνικών, να μην μπορούν δηλαδή να καλύψουν αποτελεσματικά τις βραχυπρόθεσμες κυρίως ανάγκες ρευστότητας, μπορεί να εξελιχθεί ολέθρια για την κοινωνία μας.
Δυστυχώς ο σχεδιασμός του προγράμματος αποδεικνύεται ατελέστατος και η εφαρμογή του ακατάλληλη και ανεπαρκής σε σχέση με τις προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν και την παροχή οξυγόνου που αναζητούν το σχεδόν ένα εκατομμύριο δυνητικών δικαιούχων. Μπορεί η Κυβέρνηση, κατά την ώρα των σχετικών πανηγυρικών ανακοινώσεων, να τα έβλεπε όλα μια χαρά, και να διαβεβαίωνε ότι έχει προνοήσει να στηρίξει τις μικρές επιχειρήσεις, έτσι ώστε να μη βρεθούν ανυπεράσπιστες στο έλεος της χρηματοπιστωτικής κρίσης, ωστόσο η πραγματικότητα είναι τραγικά διαφορετική.
Οι τυπικοί όροι:
• Τρεις κλεισμένες κερδοφόρες χρήσεις
• Τρεις τουλάχιστον κλεισμένες διαχειριστικές χρήσεις
• Το δικαίωμα «βέτο» των Τραπεζών (π.χ. μέσω αυστηρού credit scoring)
• Απόλυτα καθαρό πιστοληπτικό μητρώο και φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα
• Η διάρκεια αποπληρωμής 3 ετών (6μηνιαίες δόσεις) χωρίς περίοδο χάριτος
«φιλτράρουν» με τέτοιο τρόπο τους δικαιούχους που η πραγματική στόχευση μαζικής και άνετης ενίσχυσης καταντά στην πράξη κενό γράμμα.
Δυστυχώς, και στην πρακτική υλοποίηση του προγράμματος αυτό πάσχει απελπιστικά. Όπως επανειλημμένα έχει αναδείξει το ΠΑΣΟΚ, τα 28 δις στις τράπεζες δόθηκαν χωρίς κανέναν όρο, χωρίς καμιά προϋπόθεση και κυρίως χωρίς υποχρέωση των τραπεζών να στηρίξουν οικονομικά και να «αιμοδοτήσουν» τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της χώρας. Το αποτέλεσμα είναι μια «πολιτική διαχείριση» του προγράμματος που εκθέτει ανεπανόρθωτα το κύρος της Πολιτείας να παρέμβει σωτήρια και υπεύθυνα απέναντι στις απαράδεκτες τραπεζικές τακτικές και υπεκφυγές και μας υποχρεώνει να αναδείξουμε τις βαρύτατες κυβερνητικές ευθύνες, πολιτικές και διαχειριστικές:
• Δεν υπήρξε άρτια γραφειοκρατική προετοιμασία και σχεδιασμός για τα τυπικά του προγράμματος (π.χ. ομοιόμορφη διαδικασία αξιολόγησης) ώστε να μην ταλαιπωρούνται οι ενδιαφερόμενοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποιες τράπεζες απέφευγαν να ικανοποιούν πελάτες με το αιτιολογικό της έλλειψης αιτήσεων.
• Ο προϋπολογισμός του ΤΕΜΠΜΕ είναι ανεπαρκής. Υπολογίζεται σε 100 εκατ. ευρώ τη στιγμή που οι πραγματικές ανάγκες για τη στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων αγγίζουν τεράστια νούμερα, ίσως και παραπάνω από 1 δις ευρώ.
Την Κυβέρνηση δε φαίνεται να την απασχολεί ότι:
• Από τις συνολικά 16 τράπεζες μόνο η ΑΤΕ (κυρίως) και η Εθνική συμμετέχουν στο πρόγραμμα του ΤΕΜΠΜΕ. Στις υπόλοιπες οι επιχειρηματίες βρίσκουν πόρτες κλειστές, με ποικίλες πιθανές πραγματικές εξηγήσεις όπως το γεγονός ότι από το πρόγραμμα του ΤΕΜΠΜΕ, το κέρδος των τραπεζών από τα δάνεια είναι 4,9%, ενώ από τα «κανονικά», «συνηθισμένα», φθάνει το 8,9%.
• Πολιτικά γραφεία και άλλοι «διαμεσολαβητές» δέχθηκαν οχλήσεις ενδιαφερόμενων για να παρακαμφθούν οι αυθαίρετες απορρίψεις αιτήσεων από τις τράπεζες, δημιουργώντας έτσι μια ιδιότυπη αγορά «εξυπηρετήσεων» («προστασία» και παρασιτική «διεκπεραίωση»)
• Από τους 50.000 εμπόρους και βιοτέχνες που έσπευσαν έως πρόσφατα να δανειοδοτηθούν στις τράπεζες, μόνο 240 είδαν το αίτημά τους να εγκρίνεται!
• Εκ των 240, οι 220 εγκρίσεις προέρχονται από την «ελεγχόμενη» Αγροτική Τράπεζα η οποία φαίνεται να ασκεί διατεταγμένα καθήκοντα στενά «Κυβερνητικού» και όχι ευρύτερα «θεσμικού / κοινωνικού» ταμία με πολιτικά συμφωνημένες εγγυήσεις διαφάνειας και ανάληψης δημόσιου ρίσκου
Η Κυβέρνηση δεν φαίνεται να έχει αντιληφθεί (ή καμώνεται την άσχετη) ότι το πρόγραμμα εγγυοδοσίας πρέπει να αφορά τους έχοντες ανάγκη επιχειρηματικής επιβίωσης ή αποφυγής της επιχειρηματικής στασιμότητας και όχι μόνο τις υγιείς επιχειρήσεις οι οποίες ούτως ή άλλως θα χρηματοδοτηθούν και θα αντεπεξέρθουν αναπτυξιακά, έστω και με δυσμενέστερους αλλά όχι απαγορευτικούς «συνήθεις» όρους. Δεν φαίνεται να έχει κατανοήσει ότι το πρόγραμμα επιτρέπει στις τράπεζες να επιδιώξουν χρηματοδότηση υγειών επιχειρήσεων με επιδοτούμενο δανεισμό στην πλάτη του δημοσίου για να ξανακαταθέσουν τα κεφάλαια αυτά με πολύ υψηλότερο επιτόκιο στις ίδιες, χωρίς καμιά αναπτυξιακή ωφέλεια. Ότι επιπλέον, όπως έχει καταγγελθεί, πολλές τράπεζες που συμμετέχουν εικονικά στο πρόγραμμα, κρατούν πιθανώς επίτηδες «παγωμένα» χρήματα που έχουν λάβει από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για την ενίσχυση των μικρομεσαίων, ώστε να εμφανίζουν βραχυπρόθεσμα πλασματική λογιστική υγεία, ενώ μπορούν και υποχρεούνται να τα διοχετεύσουν στο πρόγραμμα, αναλαμβάνοντας το, κατ’ αυτές υψηλό, ρίσκο.
Επειδή κυβερνητική επιπολαιότητα έναντι των επειγουσών αναγκών χρηματοδότησης των μικροεπιχειρηματιών δεν εξαντλείται στην ανυπαρξία των ανάλογων προς τις εξαγγελίες της κονδυλίων αλλά αποδεικνύεται κι από το γεγονός ότι οι κυβερνώντες δεν επιδεικνύουν την υπευθυνότητα και τη σοβαρότητα που θα έπρεπε στο σχεδιασμό και την υλοποίηση του προγράμματος εγγυοδοσίας μέσω του ΕΠΑΝ ΙΙ (ΤΕΜΠΜΕ Α.Ε.)
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός
1. Υπάρχει συγκεκριμένος σχεδιασμός για την υλοποίηση του προγράμματος για την εγγύηση και την επιδότηση επιτοκίου για δάνεια κεφαλαίου κίνησης μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων στο πλαίσιο του ΕΠΑΝ ΙΙ (ΕΣΠΑ 2007-2013) με ενδιάμεσο φορέα διαχείρισης το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων (ΤΕΜΠΜΕ); Τι προβλέπει για το πλήθος των επιχειρήσεων που αναμένεται να ευεργετηθούν και με τι ποσά, ώστε να αξιολογηθεί στη λήξη του; Ποια τα βασικά σημεία αυτού του προϋπολογιστικού σχεδιασμού του προγράμματος;
2. Σε ποιες συγκεκριμένες βελτιωτικές εκ των υστέρων ενέργειες όσον αφορά τους όρους και τη διαχείριση του προγράμματος σκοπεύει να προβεί η Κυβέρνηση για να διευρύνει τις ευεργετικές του επιδράσεις στην πραγματική οικονομία και για να προστατευθεί το κύρος της Πολιτείας;
3. Πώς σκοπεύει η Κυβέρνηση να αναχαιτίσει τη διαφαινόμενη μετατροπή του προγράμματος σε εργαλείο ενίσχυσης του πελατειακού πολιτικού συστήματος με παράλληλη ανάπτυξη παρασιτικών «διαμεσολαβητικών» φαινομένων;
Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου