Έτσι λοιπόν:
• Αποφασίσθηκε η επέκταση της Εγνατίας οδού μέχρι τα Ελληνοτουρκικά σύνορα, ενώ ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε την κατασκευή της Εγνατίας μέχρι την Καβάλα. Δίνεται μάλιστα και προτεραιότητα στο τμήμα της Θράκης, το οποίο ολοκληρώνεται σε ταχύτατο χρονικό διάστημα, παράλληλα με την κατασκευή κάθετων προς την Εγνατία αξόνων οι οποίοι συνδέουν τα λιμάνια και τις τρεις πρωτεύουσες των νομών με τη Βουλγαρία.
• Αποφασίσθηκε η κατασκευή μεγάλου λιμανιού στην Αλεξανδρούπολη, στο ακροτελεύτιο άκρο της Εγνατίας και κατασκευή καθέτου προς την Εγνατία άξονα, ο οποίος συνδέει το λιμάνι με τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα.
• Από τις αρχές της δεκαετίας του 80, δόθηκε μεγάλη βαρύτητα στην ανάπτυξη του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου της Θράκης, το οποίο επεκτείνεται σε 4 πόλεις, γίνεται το τρίτο σε αριθμό φοιτητών πανεπιστήμιο της χώρας, αποκτά πολύ καλές υποδομές, στις 3 από τις 4 έδρες του, εμπλουτίζεται με επιστημονικό δυναμικό, δημιουργεί μεταπτυχιακά τμήματα, κατακτά μία σημαντική πληρότητα και επάρκεια, ως πανεπιστημιακό ίδρυμα.
• Αποφασίσθηκε η μεταφορά κρατικών δραστηριοτήτων στην περιοχή, με κλασσικό παράδειγμα τη λειτουργία Σχολών Αστυφυλάκων, σε Ξάνθη, Κομοτηνή και Διδυμότειχο.
• Δημιουργήθηκαν σοβαρές υποδομές στην υγεία, με κορυφαίο παράδειγμα την κατασκευή του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης.
• Δημιουργήθηκε ειδικό πρόγραμμα για την εγκατάσταση ομογενών ποντίων, στους τρεις νομούς της Θράκης.
• Από το 1994 βελτιώθηκε με ιδιαίτερα ευνοϊκό για την περιοχή τρόπο ο Αναπτυξιακός Νόμος, ο οποίος ανασταίνει κυριολεκτικά τον ημιθανή δευτερογενή τομέα και συμβάλλει αποτελεσματικά στην εμπέδωση ενός κλίματος αισιοδοξίας για την περιοχή.
• Θωρακίσθηκε ενεργειακά και οικονομικά η Θράκη με την επιλογή της κατασκευής του πολύ σημαντικού εργοστασίου παραγωγής ρεύματος από φυσικό αέριο στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής, κόντρα σε μια φοβική παράδοση συγκεντρωτισμού εκτός Θράκης των καίριων στρατηγικών βιομηχανικών μονάδων. Εξασφαλίσθηκε η ενεργειακή αυτονομία της Θράκης και τέθηκε ένα βασικό θεμέλιο για την ανάπτυξή της.
Οι τοπικές κοινωνίες αντιλήφθηκαν τη νέα πραγματικότητα, ενεργοποιήθηκαν, συμμετείχαν στην προσπάθεια, ανέλαβαν πρωτοβουλίες. Με δικές τους ενέργειες συνδέθηκε το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης με άλλα λιμάνια της χώρας, διεκδικώντας και εξασφαλίζοντας επιδοτήσεις, για τις νέες ακτοπλοϊκές συνδέσεις. Έτσι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης συνδέθηκε με το λεκανοπέδιο, με όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου μέχρι τη Ρόδο, καθιερώθηκε νέα γραμμή για Σαμοθράκη, Λήμνο, Λέσβο, εμφανίσθηκε, για πρώτη φορά μετά από χρόνια, η εικόνα ενός ενεργού λιμανιού στην Αλεξανδρούπολη.
Διεκδικήθηκε η βελτίωση της σιδηροδρομικής γραμμής, επιτεύχθηκε η καθιέρωση νέων δρομολογίων του Ο.Σ.Ε., όπως το Intercity, και η βελτίωση των αμαξοστοιχιών.
Στη μεγάλη αυτή προσπάθεια, συμμετείχε το σύνολο της κοινωνίας της Θράκης. Το κοινό συμφέρον, μαζί με άλλες πρωτοβουλίες, δημιούργησε διαύλους επικοινωνίας μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων, αναπτύχθηκαν συνεργασίες, καθιερώθηκαν συλλειτουργίες, αποκαταστάθηκε ένα κλίμα εμπιστοσύνης προς την Ελληνική Πολιτεία. Η οικονομική δυσχέρεια, που εμφανίζεται με οδυνηρό τρόπο την τελευταία περίοδο, επαναφέρει τη δυσπιστία, δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για όλες εκείνες τις δυνάμεις, που δεν είδαν ποτέ με καλό μάτι την κοινή προσπάθεια, την αμοιβαία εμπιστοσύνη, την εξελισσόμενη με θετικό τρόπο, κοινωνική ένταξη των μουσουλμάνων, στην κοινωνία της Θράκης.
Όλα όσα προαναφέραμε λειτούργησαν ως μέρη ενός μεγάλου σχεδίου, που αφορά την ανάπτυξη και την πληθυσμιακή ανασυγκρότηση της Θράκης.
Τα πράγματα αλλάζουν για τη Θράκη με την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη Ν.Δ. Στο χρόνο που έπρεπε αυτή η προσπάθεια να διευρυνθεί, να εμπλουτισθεί με νέα εργαλεία και νέες πρωτοβουλίες, εμφανίζεται εγκατάλειψη, οπισθοδρόμηση και αρνητικές για την περιοχή αποφάσεις.
• Η κατασκευαστική προσπάθεια στον τομέα των υποδομών, περιορίζεται, με αποτέλεσμα τις καθυστερήσεις και κλασσικό παράδειγμα την ολοκλήρωση των υποδομών, στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
• Το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, όχι απλώς δε στηρίζεται με ιδιαίτερο τρόπο, όπως επί 25 χρόνια συνέβαινε, αλλά αντιμετωπίζεται μέσα από το πρίσμα της οικονομικής δυσχέρειας και της συστηματικής υποχρηματοδότησης, που μαστίζει το σύνολο της παιδείας.
• Η στεγαστική αποκατάσταση των ομογενών από την πρώην Σοβιετική Ένωση διακόπτεται, ενώ συγχρόνως καθυστερεί η αποπληρωμή των ανειλημμένων υποχρεώσεων της Πολιτείας απέναντί τους. Ως αποτέλεσμα εμφανίζεται το φαινόμενο μιας δεύτερης μετανάστευσης από τη Θράκη στην κοινωνική ομάδα των νεοπροσφύγων.
• Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης αντιμετωπίζεται ως ο φτωχός συγγενής, σε σχέση με τα άλλα ομοειδή νοσοκομεία της χώρας, με αποτέλεσμα την προβληματική λειτουργία του.
• Η σύνδεση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης τόσο με την πρωτεύουσα όσο και με την Λήμνο και την Λέσβο διακόπτεται, αφού η μεν πρώτη γραμμή εκτελείται πλέον μόνον από το Λαύριο μέχρι τη Λήμνο, η δε δεύτερη καταργείται εντελώς. Η σύνδεση της Αλεξανδρούπολης με τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου μέχρι τη Ρόδο επανέρχεται, αλλά μετά από πολλές περιπέτειες και διακοπές.
• Ο Ο.Σ.Ε. καταργεί δρομολόγια. Το Intercity Αλεξανδρούπολη - Θεσσαλονίκη διακόπτει τα δρομολόγιά του από το Νοέμβριο του 2007, ενώ μόλις πρόσφατα διεκόπη το επί 50 χρόνια καθιερωμένο δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη - Ορμένιο της γνωστής αμαξοστοιχίας «ΕΒΡΟΣ». Η προσπάθεια για άρση της απομόνωσης μετά από σειρά κυβερνητικών αποφάσεων μετατρέπεται σε νέα μεγαλύτερη απομόνωση.
• Το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης καταστρατηγείται και περικόπτεται βάρβαρα, αφού υποχρεώνεται να χρηματοδοτήσει υποχρεώσεις που είχε αναλάβει το κεντρικό Κράτος.
• Δεν αντιμετωπίστηκε με υπεύθυνο τρόπο η προοπτική μαρασμού της αγροτικής παραγωγής αφού ούτε η αποτελεσματική αναδιάρθρωσης καλλιεργειών επιτεύχθηκε ούτε υλοποιήθηκε κάποια άλλη γεωργική πολιτική που να βγάζει τους αγρότες από τα αδιέξοδά τους. Αντίθετα, σε περιπτώσεις όπως η μονοκαλλιέργεια του καπνού που αφορά μεγάλο μέρος του πληθυσμού του ορεινού όγκου της Θράκης μπορούμε να μιλούμε για επικείμενη πραγματική γενοκτονία των καπνοπαραγωγών μετά το 2009 με την πιθανότατη μείωση των άμεσων κοινοτικών επιδοτήσεων στο μισό.»
• Οι συνθήκες περίθαλψης του πληθυσμού διαρκώς επιδεινώνονται με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα το ακατάλληλο Νοσοκομείο Κομοτηνής για το οποίο το μόνο που αποκόμισαν οι πολίτες είναι ακατάσχετη υποσχεσιολογία, παρά τις πολλές ευκαιρίες που δόθηκαν είτε για εκσυγχρονισμό του υπάρχοντος είτε για κατασκευή νέου.
• Ο νέος Αναπτυξιακός νόμος ουσιαστικά δεν λειτουργεί υπέρ της περιοχής και τα αποτελέσματα από την εφαρμογή του το επιβεβαιώνουν. Η αποβιομηχάνιση που επικρατεί στη Θράκη προκαλεί μαζική ανεργία, ανασφάλεια και ανέχεια ενώ δυναμιτίζει την ποιότητα ζωής και απειλεί τη συνοχή του κοινωνικού ιστού.
Η ψυχολογία στις τοπικές κοινωνίες της Θράκης, βρίσκεται στο ναδίρ, ενώ η απελπισία είναι καταφανής στις πόλεις και στα χωριά μας.
Με βάση τα παραπάνω,
Επερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Διότι η Κυβέρνηση, με τις πράξεις και τις παραλείψεις της, μετατρέπει σε μετέωρο βήμα, μία μεγάλη αναπτυξιακή προσπάθεια στη Θράκη, αντιστρέφοντας σχεδόν κάθε θετική εξέλιξη, η οποία είχε προκληθεί από τις συντεταγμένες και συστηματικές προσπάθειες του παρελθόντος.
2. Για την ακύρωση των πάσης φύσεως συγκοινωνιακών συνδέσεων, που είχαν ως στόχο την άρση της απομόνωσης της περιοχής.
3. Για τα πενιχρά έως αρνητικά αποτελέσματα του νέου Αναπτυξιακού νόμου στους τρεις νομούς της Θράκης.
4. Για την προβληματική πορεία του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης.
5. Για την προβληματική λειτουργία και την υποβάθμιση του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης και της Ιατρικής Σχολής, καθώς και για την παραθεώρηση της ανάγκης αναβάθμισης του Νοσοκομείου Κομοτηνής ή κατασκευής νέου.
